PL. Fort Sarbinowo – wybudowany w latach 1883-1887 dwuwałowy fort artyleryjski. Wyposażony w dwie odrębne pozycje na wałach – dla piechoty i artylerii. Jest odmianą standardowego fortu artyleryjskiego projektu gen. von Biehlera. Został zaprojektowany jako fort zaporowy, zdolny do obrony okrężnej. Wraz z fosami i schronami baterii dołączonych ma około 400 m rozpiętości. Załogę fortu projektowano na od 400 do 500 żołnierzy. Fort wyposażony w dwa bloki koszarowe, dwie odrębne prochownie, cztery kaponiery i szereg skazamatowanych schronów na wałach. W trakcie budowy obiektu mocno eksperymentowano z najnowszymi zdobyczami techniki i pojawiającymi się koncepcjami teoretycznymi. W roku 1889 przyznano środki na modernizację fortu. Przebudowano wówczas część obiektu oraz wzmocniono konstrukcję najważniejszych elementów. Stopniowo z racji pojawienia się coraz nowocześniejszych dział i amunicji stawał się coraz bardziej obiektem koszarowo – magazynowym. W roku 1914 Fort Sarbinowo znalazł się na zapleczu wznoszonej pozycji obrony twierdzy. Następnie w jego wnętrzu ulokowano obóz jeniecki dla oficerów. Po zakończeniu I wojny światowej tymczasowe schronienie w Forcie znaleźli optanci – Niemcy, którzy opuścili Polskę z powodu odmowy przyjęcia polskiego obywatelstwa. W czasie drugiej wojny światowej funkcjonowała w nim fabryka dalekopisów. Po wojnie używany w charakterze wojskowej owczarni. Po rozformowaniu ostatnich jednostek WP w Kostrzynie przeszedł w ręce miasta. Obiekt szybko niszczejący. Wielokrotnie padł ofiarą dzikich rozbiórek i kradzieży materiału budowlanego. Miejsce niebezpieczne, brak latarki i nieznajomość terenu, oraz sypiące się z sufitu cegły stwarzają realne zagrożenie. 

Kordy wskazują wejście do fortu, z tego miejsca ruszamy w lewo, w prawo lub przed siebie.

Aby odnaleźć kesza musisz namierzyć miejsce ze spoilera.

Może się przydać sprzęt górniczy :)

DE. Fort Zorndorf - ein Artillerie-Fort mit zwei Schutzwällen, das in den Jahren 1883-1887 erbaut wurde. Ausgestattet mit zwei getrennten Positionen auf den Fortsmauern - für Infanterie und Artillerie. Es ist eine Variation der von General von Biehler entworfenen Standardartillerie-Fort. Es wurde als Riegelfort konzipiert, die zur kreisförmigen Verteidigung fähig ist. Zusammen mit den angebrachten Gräben und zugefügten Batterieschutzräumen hat es eine Spannweite von ca. 400 m. Die Besatzung der Festung war für 400 bis 500 Soldaten ausgelegt. Das Fort ist mit zwei Kasernenblöcken, zwei separaten Pulvermagazinen, vier Kaponnieren und einer Reihe von Schutzräumen auf den Fortsmauern ausgestattet. Während des Baus der Anlage wurde intensiv mit den neuesten technologischen Errungenschaften und aufkommenden theoretischen Konzepten experimentiert. 1889 wurden Mittel für die Modernisierung der Festung bereitgestellt. Ein Teil des Gebäudes wurde umgebaut und die Struktur der wichtigsten Elemente verstärkt. Allmählich wurde es aufgrund des Auftretens immer modernerer Waffen und Munition immer mehr zu einer Kaserne und einem Lagerhaus. Im Jahr 1914 befand sich Fort Zorndorf im hinteren Teil der Verteidigungsposition der Festung. Dann befand sich drin ein Kriegsgefangenenlager für Offiziere. Nach dem Ende des Ersten Weltkrieges fanden Optanten - Deutsche, die Polen verlassen hatten, weil sie sich geweigert hatten, die polnische Staatsbürgerschaft anzunehmen - vorübergehend Schutz im Fort. Während des Zweiten Weltkriegs war dort eine Fernschreiberfabrik in Betrieb. Nach dem Krieg wurde es als militärischer Schafstall genutzt. Nachdem die letzten Einheiten der polnischen Armee in Kostrzyn aufgelöst worden waren, wurde sie in die Hände der Stadt verlegt. Das Objekt verschlechtert sich schnell. Es ist viele Male dem wilden Abriss und Diebstahl von Baumaterial zum Opfer gefallen. Ein gefährlicher Ort, fehlende Taschenlampe, Unkenntnis des Geländes und von der Decke fallende Ziegel stellen eine echte Bedrohung dar.