Około 1350 r. król Kazimierz Wielki założył Nowy Radom, który w 1364 r. przeniósł na prawo magdeburskie. Tym samym osiedle miejskie zostało przeniesione z terenu Starego Radomia w nowe miejsce. Wzniesiony został murowany zamek, kościół pw. św. Jana Chrzciciela (fara Nowego Radomia) oraz ratusz. Pozostałą zabudowę miejską stanowiły budynki drewniane. Miasto Kazimierzowskie zostało otoczone kamienno-ceglanym murem obronnym, którego przebieg wytyczają zachowane do dziś fragmenty. Mury (długości około 1100 m, wysokości 5—6 m, a po nadbudowach około 9 m, grubości od 2,20 do 2,70 m) ciągnęły się wzdłuż obecnych ulic Wałowej i Reja. Dookoła murów przebiegała fosa, zasilana wodą z południowego dopływu rzeki Mlecznej. Mur wzmacniało kilkanaście niskich baszt otwartych od wewnątrz i zwieńczonych blankowaniem. Największy fragment murów zachował się przy ul. Wałowej. Do miasta prowadziły trzy bramy: Lubelska u wylotu ul. Rwańskiej, Piotrkowska u wylotu ul. Szpitalnej i Iłżecka (Krakowska) u wylotu ul. Krakowskiej.
źródło: SPACERKIEM PO RADOMIU zabytki historia kultura INFORMATOR TURYSTYCZNY
Co do kesza:
kordy zaprowadzą Was w pobliże kesza ale aby go znaleść trzeba troszkę zwiedzić teren.
Proszę przy zwiedzaniu zachować ostrożność i uważać pod nogi gdyż teren obfituje w spore dołki i inne wertepy. Dodatkowo obok stoi stara kamienica z podpieraną konstrukcją!
Sam teren ukrycia kesza jest o tyle ciekawy że fragmentami możemy podejrzeć jak te mury przebiegały. Obszar jest ogromny.
Kesz jest dobrze zamaskowany i niewidoczny z daleka. Proszę tak samo go zostawić i zamaskować "kamieniem". Dla pierwszych znalazców mamy certyfikaty z naszej serii Bearteam.