Na miejsce można dosyć szybko trafić z miejscowości Majków Anna. Samochód polecam zostawić przy najbliższym ostrym zakręcie z metalowymi barierami, dalej krótki spacer piechotą.
Od czasów rzymskich, aż do początków XX wieku, rejony położone nad rzeką Kamienną były ośrodkiem wydobywania i przetwarzania rud żelaza .Odbywała się tutaj działalność wielkich pieców, hut żelaza, walcowni i kuźni. Materiału do wytopu żelaza dostarczały liczne kopalnie działające na tym terenie. Jedną z takich kopalń było pole górnicze nazywane „Anna”. Wydobytą stąd rudę dowożono do wielkich pieców w Parszowie, Mostkach i Bzinie (dziś dzielnica Skarżyska). W tutejszym lesie , na przestrzeni 2 kilometrów, można znaleźć setki tzw. dołów rudnych( z których rudę wybierano do niewielkiej głębokości) ale również większe zagłębienia po szybach kopalni głębinowych. Pozostałości te pochodzą z różnych okresów działalności kopalni, począwszy od XVI, aż do końca XIX wieku. Wydobywana ruda posiadała w sobie około 30% żelaza. W zapiskach pochodzących z 1826 roku, można przeczytać: „W rewirze Majków pracowały trzy kopalnie: Paweł, Anna i Piotr. Kopalnia Anna w Majkowie miała 6 szybów, Paweł w Parszowie 3 szyby i Piotr pod Bzinem 4 szyby. Razem 320 łatrów chodników dobywalnych i 80 łątrów chodników poszukiwanych” . Przeliczając te nieznane dziś jednostki miary: 1 łatr= 3 łokcie a 1 łokieć=0,6 metra, kopalnie posiadały 240 metrów czynnych chodników górniczych. Ponad to, z zapisków wynika, że w tamtym okresie, w kopalni Anna pracowali: sztygar, mierzacz rudy, 28 górników i 28 pomocników.Do szybów górnicy wchodzili po drabinach a rudę wydobywano przy pomocy kołowrotu. Oświetlenie stanowiły płomienie świec i lamp.
Ślady po kopalniach głębinowych widoczne do dziś to tzw. warpy czyli zwały płonej ziemi i skały usypane dookoła wejścia do szybu. Wylot szybu, po wyeksploatowaniu był zabezpieczany poprzez „czopowanie” czyli ułożenie belek i ich zasypanie. Wchodzenie do środka warpy jest niebezpieczne. W zagłębieniach tych często stagnuje woda.
Skrzynka ulokowana w niewielkim zagłębieniu, przysypana liśćmi, po najwyższej stronie hałdy.