Historia to często opowieść o władcach, generałach i wielkiej polityce.

Są w niej na szczęście także "zwykli" ludzie, nad którymi warto się pochylić.
Ludzie, o których pamięć nie powinna zaginąć. 
Ludzie, którzy nie słowami, ale swoim życiem reprezentują to, w co wierzą.
"Inka" to właśnie jedna z nich. 

 Danuta Siedzikówna ps. “Inka” 
1928 - 1946

Zarys historii:

• urodziła się w roku 1928 na Podlasiu.
• ojciec - leśniczy - w roku 1940. wywieziony przez sowietów do łagrów, umiera jako żołnierz Armii Andersa.
• w roku 1943. traci matkę zamordowaną przez Gestapo, pozostaje pod opieką babci.
• w roku 1944. składa przysięgę i zostaje sanitariuszką Armii Krajowej.
• zaraz po wojnie (czerwiec'45) aresztowana przez NKWD/UB, odbita z transportu przez żołnierzy z V Brygady Wileńskiej AK dowodzonej przez mjra Zygmunta Szendzielarza “Łupaszkę”.
• wraz z żołnierzami "Łupaszki" przedostaje się na Pomorze.
• 28.06.1946r. wpada w "kocioł" zastawiony przez UB w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 6 w Gdańsku, dokąd przyjechała po zaopatrzenie medyczne.
• trafia do więzienia na ul. Kurkowej w Gdańsku. Bita i poniżana, nie załamała się w śledztwie, nie wydaje nikogo.
• skazana na śmierć przez sąd PRL pomimo faktu, że była tylko sanitariuszką, a nawet ranni w potyczkach z partyzantami milicjanci zeznawali, że im również udzielała pierwszej pomocy.
• wyrok wykonano 28.08.1946 w więzieniu w Gdańsku. W chwili śmierci do jej 18. urodzin zabrakło 7 dni.
• ciało "Inki" zgodnie z ówczesnymi zwyczajami w UB pochowano w nieoznakowanym miejscu.

Miejsce pochówku pozostawało nieznane do czasu, gdy (dopiero po ponad 20 latach “wolnej Polski”!) znaleźli się ludzie, którzy doprowadzili do akcji poszukiwania grobów “żołnierzy wyklętych”, w wyniku czego m.in. w 2014 r. odnaleziono szczątki "Inki".

(EDIT 30.08.2016) W 70-lecie egzekucji Inki i Zagończyka odbył się uroczysty pogrzeb z udziałem najwyższych władz państwowych, a doczesne szczątki bohaterów spoczęły w grobach, które wskazuje niniejsza skrytka. 

W ostatnim grypsie z więzienia "Inka" napisała:
"... powiedzcie mojej babci, że zachowałam się, jak trzeba."

Oby każdy z nas, kiedy nadejdzie nasz czas mógł powiedzieć za Inką:
 “zachowałem się jak trzeba...”

Link bezpośredni do teledysku: http://www.youtube.com/watch?v=QvqLy88OPJ4 

Więcej choćby tu:

• http://pl.wikipedia.org/wiki/Danuta_Siedzik%C3%B3wna
• http://www.biegniezlomnych.pl/misja/trakty-bohaterow/danuta-siedzikowna-inka
• http://www.polskatimes.pl/artykul/983134,85-lat-temu-urodzila-sie-danuta-siedzikowna-inka-ofiara-komunistycznego-terroru,id,t.html
• http://pomniksmolensk.pl/news.php?readmore=167#.VOzV9fnF8b0

Skrytka - technicznie:

• kesz to szybki offset: wirtualny etap 1. + finał.
• kordy wskazują lokalizację kwatery nr 14 na Cmentarzu Garnizonowym.
• atrybut "wymagany dodatkowy sprzęt" oznacza w tym przypadku znicz, który należy zapalić na grobie "Inki".
• wchodzisz na teren cmentarza - zachowaj się godnie!
• dla pierwszego znalazcy - certyfikat FTF w formie okolicznościowej koszulki - do odebrania w terminie późniejszym po kontakcie z autorem kesza.

Etap 1. 

• Etap 1. to symboliczny grób "Inki" - symboliczny, bo miejsce pochówku "Inki" do niedawna pozostawało nieznane.
• Lokalizacja grobu: Cmentarz Garnizonowy, kwatera 14, rząd 1A, nr grobu: 1.
• Zapal znicz, zatrzymaj się na chwilę...

Finał:

• finał wielkości "duża" znajduje się poza terenem cmentarza.
• konspiracja wskazana - jesteś na widoku - nie spal skrzynki.
• do odnalezienia finału musisz w bezpośredniej bliskości Etapu 1. odnaleźć "pomarańczowy kamień" - może Ci w tym pomóc zamieszczony powyżej teledysk, a w szczególności pierwsze słowa późniejszych refrenów piosenki. 
• kordy finału "wyliczysz" podstawiając cyfry z "pomarańczowego kamienia" odczytane wg schematu: 

   tel. QPR STU XYZ 
   ul. [...]

do wzoru:

N 54° 21.STR' E 018° 38.1QP' 

• bardzo proszę o pozostawienie skrzynki w stanie niepogorszonym.
• podejmując zwróć uwagę na co stajesz - pod liśćmi są niestety czasem jakieś szkła.