Początki Skierniewic sięgają XII w. Na ich obecnym terenie istniała wtedy wieś należąca do dóbr arcybiskupów gnieźnieńskich. Pierwsza wzmianka o wsi Skwierniewice (Squyrnyevicze) pochodzi z roku 1359. Ma ona związek z pobytem arcybiskupa Jarosława Bogorii ze Skotnik na ówczesnym drewnianym dworze księcia mazowieckiego Siemowita III. Nazwa miejscowości prawdopodobnie wywodzi się od kwiczołów, ptaków zamieszkujących te tereny.

Pierwsza wzmianka z 1549 roku wspomina o murowanej wieży na wyspie, inna zaś o drugiej wieży stojącej od strony wschodniej. Najprawdopodobniej stał tu dwuwieżowy zamek na kopcu otoczonym wodami rzeczki Łupi (Skierniewki). Wg Benedykta Chmielowskiego zamek ten zbudować miał w połowie XV wieku arcybiskup Jan Odrowąż Sprowski. Zamek został rozebrany w XVII wieku w trakcie budowy nowej rezydencji biskupów gnieźnieńskich Wojciecha Baranowskiego i Wawrzyńca Gembickiego.

Z inicjatywy arcybiskupa Wojciecha Baranowskiego w latach 1609-1619 wybudowano pałac w stylu renesansowym. Wokół niego powstały później budynki gospodarcze, park, oranżeria dając początek istniejącej do dziś Osadzie Pałacowej. Po spaleniu przez Szwedów w II połowie XVII w. zamku łowickiego prymasi przenieśli się na stałe do Skierniewic. W pałacu prymasów, którzy pod nieobecność króla lub w okresach bezkrólewia sprawowali najwyższą władzę w kraju, zapadało wiele ważnych dla Polski decyzji, odbywały się zjazdy biskupów, magnatów i szlachty. W 1795 roku zamieszkał i przez wiele lat tworzył ostatni z rezydujących w Skierniewicach prymasów, poeta i wybitny pisarz doby oświecenia Ignacy Krasicki. Upadek miastu przynoszą rozbiory. W 1820 roku car Aleksander I podarował włości arcybiskupie wraz ze Skierniewicami swojemu bratu, wielkiemu Księciu Konstantemu. Po śmierci którego stają się one własnością jego żony, Joanny Grudzińskiej. Po jej śmierci (1831 r.) całe księstwo łowickie staje się własnością carów rosyjskich. W 1884 roku odbył się w Skierniewicach zjazd trzech cesarzy : Niemiec, Austro-Węgier i Rosji. Po I wojnie światowej dawna rezydencja biskupia zostaje przekazana przez państwo Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Powstaje tu stacja doświadczalna : Zakład Warzywnictwa, sad pomologiczny, internaty dla studentów i regionalne Muzeum Przyrodnicze. Podczas wojny obronnej 1939 r. miasto uległo częściowemu zniszczeniu. W 1951 roku powstaje Instytut Sadownictwa (obecnie Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa), a w 1964 Instytut Warzywnictwa, którego głównym obiektem jest Pałac Biskupów (prymasowski).

Skrzynka znajduje się na terenie parku okalającego Pałac Biskupów, ale nie na terenie Instytutu Sadownictwa. Miejscówka tak oczywista, że po dojściu do miejsca wskazanego przez GPS nie będziesz wątpliwości ;)