Oto kesz z widokiem na gmach Towarzystwa Higienicznego przy Karowej. Budynek zaprojektował Jan Fryderyk Heurich „młodszy” (1873-1925). Heurich był synem Jana Kacpra, również architekta, i Bronisławy z Lilpopów.
Pierwszym z rodu Heurichów, który osiadł w Warszawie, był pradziadek naszego bohatera, Jan Kasper Heurich. Nie doszukałam się informacji, kiedy dokładnie tu przybył, ale biorąc pod uwagę lata jego życia, 1760-1829, mogło to być w czasie, kiedy Warszawa w wyniku rozbiorów w 1795 r. znalazła się pod panowaniem pruskim i do miasta zostali sprowadzeni niemieccy urzędnicy, lub też po roku 1816, kiedy to ówczesny minister skarbu książę Ksawery Drucki-Lubecki wprowadził liczne przywileje dla przybywających cudzoziemców, mając na celu ożywienie rozwoju gospodarczego. Przywileje te w połączeniu z szeroko zakrojoną akcją w krajach niemieckich mającą przyciągnąć stamtąd nowych rzemieślników i fabrykantów spowodowały, że na ziemie polskie zaczęły przybywać rzesze niemieckich osadników.
W każdym razie, w którym roku by ten pradziadek nie przyjechał, to Jan Heurich „młodszy” był już warszawiakiem w trzecim pokoleniu.
A obok budynków według jego projektu niejeden z nas przechodził milion razy. Keszerom znany jest Dom Pod Orłami przy ul. Jasnej, który gości już trzeciego kesza, a mole książkowe znają bibliotekę na Koszykowej.
Heurich zaprojektował również kamienicę Raczyńskiego zwaną też Heurichowską przy pl. Małachowskiego 2. Jeśli ktoś się zastanawia, gdzie u licha jest pl. Małachowskiego 2, to podpowiem, że chodzi o budynek naprzeciwko Zachęty, obok hotelu Victoria.
W roku 1912 Heurich wygrał konkurs na projekt siedziby Polskiego Towarzystwa Higienicznego. Swoją drogą Towarzystwo Higieniczne samo w sobie ma ciekawą historię. Dodam tylko, że patron wiaduktu na Karowej, lekarz Stanisław Markiewicz, był jednym z jego założycieli.
Jan Heurich (młodszy) www.warszawa1939.pl
Zapraszam również na spacer po skarpie. Kesz znajduje się na trasie opisanej na blogu.
Złoto z PortoCaching
- Całkowity dystans: 9667 km