Schron wkopany był w ziemię i ponad jej poziom wystawał jedynie strop przedziału bojowego z otworem do prowadzenia ognia przez ukm (MG 34 lub MG 42). W przypadku zagrożenia strzelec chował się we wnętrzu schronu. Wejście prowadziło przez boczny otwór w ścianie schronu, poprzez wykop. Zaletą schronu były małe rozmiary, znacznie utrudniające jego wykrycie i zniszczenie. Także niskie koszty budowy i prosta konstrukcja w porównaniu do tradycyjnych schronów sprzyjały powszechnemu ich stosowaniu jako elementów fortyfikacji polowych i uzupełnienie fortyfikacji stałych (Wał Atlantycki, Wał Pomorski, MRU i inne).
Typowa konstrukcja o ścianach grubości 40 cm była często modyfikowana – montowano na niej wieże czołgowe lub stanowiska dla moździerzy, spotyka się także odmiany forteczne o wzmocnionych ścianach.
W Polsce schrony te można spotkać m.in. w Warszawie, Pile, Wrocławiu, Toruniu, Wymysłowie koło Cierpic, Sieradzu, Międzyrzeckim Rejonie Umocnionym, Wale Pomorskim, Chełmnie, okolicach Bochni, Grudziądzu i innych rejonach umocnionych.
Źródło: wikiperdia.org
Bunkier w bardzo dobrym stanie, ale niestety miejscowi zrobili sobie z niego kontener na śmieci. Skrynka ukryta wewnatrz, gdzie może być jakieś szkło i nie wiadomo co jeszcze, zatem podjęcie skrzynki może być niebezpiecznie.