W Borku najpierw powstał Polski Komitet Obywatelski, a 11 listopada 1918r. Rada Robotnicza i Żołnierska, która w mieszkaniach prywatnych zaczęła werbunek do przyszłej armii powstańczej. Werbunek odbywał się u Stanisława Talarczyka-przyszłego dowódcy kompanii boreckiej i miejscowego strażaka Romana Mulczyńskiego. Do końca grudnia 1918r. zwerbowano ok. 80 żołnierzy. W tym samym czasie inny miejscowy strażak Maksymilian Bloch objął funkcję komendanta Straży Obywatelskiej, mającej sprawować ład i porządek w mieście.
Na początku stycznia 1919r. po zbiórce na tzw. "Świńskim Rynku" pod dowództwem Ignacego Talarczyka wyruszyli w stronę Gostynia. Stamtąd już pod dowództwem por. Bernarda Śliwińskiego udali się w kierunku Leszna, gdzie 10 stycznia 1919r. zginął pierwszy borecki powstaniec Stanisław Gogulski. W powstaniu zginęło 9 mieszkańców ziemi boreckiej.
Natomiast przy sanktuarium w Borku pochowanych jest kilku powstańców Wielkopolskich w tym:
Franciszek Przybylak poległy pod Szubinem 28.02.1919r.
Stanisław Gogulski poległy pod Lesznem 10.01.1919r. pierwszy poległy powstaniec z Borku.
Kapr. Michał Szczęsny, który walczył pod Szubinem zm. w 1920r.
Franciszek Kortz
Narcyz Raczak zmarły w 1923r.
oraz Nikodem Dykczak dowódca III kompani średzkiej powstańców Wlkp. późniejszy burmistrz Borku Wlkp.