Salon wodny - budowla ta została zbudowana w 1776 roku w okresie, gdy właścicielem Pokoju był jego założyciel Carl Christian Erdmann. Była ona postawiona przez inspektora budowli wodnych Hellera wraz z J.G. Klöberem według projektu Schirmeistera. Jest otoczona fosą wypełnioną wodą. Jest to salon wodny, zwany też herbaciarnią, który został wadliwie skonstruowany i wkrótce po wybudowaniu zawalił się. Zaraz po tym zdarzeniu usunięto dwa mosty i salon pozostał ruiną otoczoną wodą. Była to masywna konstrukcja budowlana, której podbudowa podzielona była na cztery pomieszczenia. Trzy służyły tamtejszemu pracownikowi, a w jednym znajdowała się pompa i zbiornik na wodę. Okrągła nadbudowa zakończona była przełamanym dachem stożkowym. Salon posiadał fontanny w formie płaskich, żeliwnych muszli. Woda tryskała z pysków delfinów oraz kolorowych kaczek.
Obszar zabytkowego parku w Pokoju i cała gmina leży centralnie na obszarze Stobrawskiego Parku Krajobrazowego. Stobrawski Park Krajobrazowy jest parkiem leśnym nizinnym. Obecność nieprzepuszczalnych iłów trzeciorzędowych spowodowała utworzenie się licznych zastoisk wód, które przekształcono w stawy hodowlane karpia albo stanowią one śródleśne bagna lub torfowiska. Na całym obszarze gminy Pokój występują liczne gatunki roślin rzadkich i ginących. Ochroną pomnikową objęte są trzy dęby szypułkowe, jesion wyniosły oraz najstarsza w Polsce, opisana powyżej - sosna wejmutka.
Więcej ciekawych informacji tutaj.
Kesz: na współrzędnych intuicyjnie.