Po remoncie dokończonym w 2001 roku dworzec i budynki stacyjne prezentują się całkiem nieźle. Ściany zespołu zostały pomalowane lub położono na nie płyty z piaskowca, podwyższono nieco budynek dworca, dobudowano wieżę z zegarem. Obecny dworzec jest czwartym budynkiem o tej funkcji w Chełmie. Pierwszy wybudowano wraz z budową linii kolejowej w latach 70. XIX w. Wyglądem nie różnił się od zachowanych dworców w Minkowicach, Sadurkach czy Klementowicach. Poważna rozbudowa stacji pociągnęła za sobą wzniesienie nowego, murowanego dworca. Oddano go do użytku w 1913 r. Był wspaniałą wizytówką miasta. W jego holu witano m.in. cara Mikołaja II, naczelnika Józefa Piłsudskiego, prezydenta Ignacego Mościckiego. Niestety, został wysadzony przez niemieckich saperów w lipcu 1944 r. Kilkanaście lat funkcje dworca pełnił drewniany barak, który stoi (na prawo od dworca) do dziś (obecnie znajdują się w nim mieszkania). W 1960 r. oddano do użytku najmniej urodziwy dworzec, jaki istniał w Chełmie. Po 33 latach zdecydowano się na jego modernizacje - trwała aż 8 lat. Jej wynik oglądamy. Przed oddaniem do użytku uporządkowano plac dworcowy - pojawiły się kwietniki, posadzono nowe drzewa. Tylko parking i droga dojazdowa do niego nie mogą doczekać się remontu. Przy głównym wejściu do dworca widzimy tablicę upamiętniającą rozstrzelanie 30 kolejarzy podczas II wojny światowej.
Co do kesza:
Kesz od strony peronów. Weź coś do pisania.
Powodzenia