KESZA ODŁÓŻ TAK JAK ZNALAZŁEŚ

(nie wliczając szkody naturalnej czy złośliwej)

Pamiętajcie - my nie widzimy nie znaczy, że nas nie widać.Proszę o staranne podejmowanie aby nie spalić kesza.

Ratusz wzniesiony został prawdopodobnie na początku XIV w. w miejscu dużego domu kupieckiego, zbudowanego jeszcze przed lokacją miasta. Wiek XVI Przebudowę ratusza rozpoczęto w 1520 r., a zakończono w 1526. Nadano mu wtedy kształt wczesnorenesansowy. Po wielkim pożarze miasta w 1548 r. ratusz uległ zniszczeniu. Już w rok później przystąpiono do odbudowy miasta. Ostatecznie ratusz odbudowano w stylu renesansowym w roku 1564. Powiększono jego bryłę, a całość zwieńczono attyką, osłaniającą szczyty dachu. W 1593 r. na południowej ścianie ratusza umieszczono zegar słoneczny. Wiek XVII. Następny pożar w roku 1619 uszkadza wieżę lecz zniszczenie nie musiało być duże, gdyż już w roku następnym wieżę odbudowuje Melchior Hoffmann. Rok 1648 przyniósł kolejną katastrofę. Zwaliła się wieża uszkadzając dach i część murów ratusza. Jak nakazywała dotąd dobra tradycja, po roku wieżę odbudowano i przykryto hełmem o dwóch prześwitach. Nadszedł wiek XVIII, który jak i poprzednie nie był zbyt łaskawy dla ratusza. W 1706 roku pożar niszczy częściowo ratusz i jego wieżę. Ratusz odbudowano szybko lecz wieża na renowację oczekiwała 13 lat, by zgodnie z projektem Kaspra Frauze znów odzyskać dawną świetność. Wiek XIX. W 1817 roku wieżę ratuszową uszkodziło uderzenie pioruna i jak każe dobra tradycja, po roku została odremontowana. Wtedy też zmieniono dach na podwójny czterospadowy, rozebrano attykę, obniżono do 70 m wieżę i przykryto hełmem z jednym prześwitem. Po tej odbudowie ratusz zatracił swój renesansowy charakter. Wieża ratuszowa wyposażona była w mechanizm zegarowy wskazujący czas na czterech tarczach, umieszczonych na ścianach wieży wskazujących cztery strony świata. W roku 1864 stary mechanizm zegarowy został zastąpiony nowym. Ratusz otynkowano i wymieniono zadaszenie budowli na czterospadowe, pojedyncze o ściętej kalenicy w roku 1892. W takim kształcie dotrwał do czasów II wojny światowej. Po wojnie ratusz był wypalony, wieża wysadzona, do ruin można było wejść. Piwnice były przestronne i suche, prawdopodobnie kilku kondygnacyjne. W latach pięćdziesiątych rozebrano pozostałości ratusza, piwnice zasypano. Pozostawiono tylko dolną część wieży, czworoboczną, zbudowaną z kamienia łamanego, która stanowiła północno wschodnią część bryły ratuszowej.