Jenot (Nyctereutes procyonoides) (inne nazwy: szop usuryjski, junat, tanuki, lis japoński, kunopies) – gatunek drapieżnego ssaka należącego do rodziny psowatych. Jenot ma puszyste futro o szarym zabarwieniu, z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu. Bardzo charakterystyczne są odstające pasma włosów po bokach głowy – bokobrody. Pysk czarny. Z wyglądu przypomina szopa pracza. Występuje w Azji i Europie, choć jego pierwotnym obszarem występowaniem był Daleki Wschód. W Polsce występuje od stosunkowo niedawna. W 1939 roku został sprowadzony do europejskiej części Związku Radzieckiego ze względu na swoje wartościowe futro – został zaaklimatyzowany na Ukrainie, Białorusi i Litwie. Stąd samorzutnie rozprzestrzenił się po Europie. W Polsce zaobserwowano go pierwszy raz w 1955 roku w Puszczy Białowieskiej.
Jest drapieżnikiem, ale dużą część jego pożywienia stanowią też rośliny. Poluje głównie nocą, na gryzonie oraz jaja i pisklęta ptaków gniazdujących na ziemi. Nie gardzi też ślimakami, owadami, skorupiakami i drobnymi kręgowcami. W dzień ukrywa się w norach, przeważnie wykorzystuje nory wykopane przez borsuka albo lisa.
Samica rodzi 5-7 młodych (kwiecień, maj). Młode towarzyszą matce aż do jesieni. Samiec opiekuje się młodymi wraz z samicą.
Jest zwierzęciem łownym – bez okresu ochronnego.
Jenot jest łatwy w oswojeniu, mało agresywny. Nie jest zagrożony wyginięciem. Jako jedyny z psowatych zasypia na zimę.
Bardzo prosta skrzyneczka - szukaj leżącego pieńka drzewa.