Informacje o obiekcie:

Katedra p.w. Narodzenia Marii Panny i bł. Wincentego Kadłubka - wzniesiona w miejscu pierwotnej romańskiej kolegiaty wybudowanej z ciosów piaskowca, wzmiankowanej od 1148 r., fundowanej przez Kazimierza Sprawiedliwego w 1191 r. Przy niej funkcję prepozyta pełnił kronikarz i późniejszy biskup krakowski Wincenty Kadłubek z rodu Łabędzi. Uczony ten jest uznawany za patrona miasta. Kolegiata została zniszczona przez Tatarów w 1260 r., odbudowana w stylu gotyckim, a następnie zniszczona przez Litwinów w 1349 r. W 1360 r. król Kazimierz Wielki ufundował nową kolegiatę, która w 1818 r. wraz z powstaniem Diecezji Sandomierskiej otrzymała godność Katedry, a w 1960 r. Bazyliki Mniejszej.

Jest to gotycka budowla typu halowego z trójbocznie zamkniętym, wydłużonym prezbiterium, nakryta sklepieniami krzyżowo-żebrowymi orientowana na wschód i obudowana kruchtami. Na ścianach prezbiterium zachowały się polichromie wykonane ok. 1421 r. przez warsztat ruski mistrza Hayla z Przemyśla. Ołtarze i portale katedry wykonane są z czarnego marmuru, a ozdobione marmurem różowym. Są reprezentatywnymi przykładami wyrobów kamieniarskich warsztatów w Czernej pod Krakowem w XVII i XVIII w.

Wokół prezbiterium rozmieszczone są: zakrystia, kapitularz oraz Kaplica Mansjonarska. Dach zwieńcza malownicza neogotycka sygnaturka. Wystrój wnętrza katedry nosi cechy wielu stylów sztuki. Najcenniejszym jego elementem są freski bizantyjsko-ruskie, fundowane w prezbiterium kościoła przez Władysława Jagiełłę. Uwagę zwraca zespół rokokowych rzeźbiarskich zdobień ołtarzy przy filarach, tworzących tzw. "balet niebiański" lub "taniec sandomierski", wykonanych przez Macieja Polejowskiego. W boazerii naw bocznych znajduje się specyficzny kalendarz "Martyrologium Romanum", czyli cykl 12 obrazów przedstawiających męczenników poszczególnych miesięcy. Obrazy malował w latach 1708-1737 Karol de Prevot. W murach świątyni miało miejsce wiele wydarzeń, np. obrady Konfederacji Sandomierskiej, zwanej rokoszem Zebrzydowskiego, odbywające się we wrześniu 1606 r. Wzgórze Katedralne od północy otoczone jest budynkami służącymi celom kościelnym, są to: Wikariat, Sufragania, barokowa dzwonnica, Dom Katolicki im. św. Józefa oraz budynek plebanii parafii katedralnej (dawna szkoła kolegiacka).

W skarbcu katedry przechowywany jest m. in. przywilej II lokacji miasta z 1286 r., liczne incunabuły i relikwiarz Drzewa Krzyża Świętego podarowany Kolegiacie Sandomierskiej przez króla Władysława Jagiełłę w uznaniu zasług rycerstwa sandomierskiego w bitwie pod Grunwaldem.

Info ze strony PTTK Sandomierz

Informacje o keszu:

Jest to mały hermetyczny pojemnik przyczepiony magnesem. W środku znajduje się logbook i ołówek.

Jest to miejsce godne odwiedzenia z powodu wspaniałych widoków na Wisłę (oraz nadwiślański bulwar), zamek, kościół św. Jakuba.

UWAGA. Na ogrodzony teren placu katedralnego można wejść dwiema bramami, które zazwyczaj również późnymi wieczorami są otwarte (szczególnie w sezonie turystycznym).