W dobie nowoczesnego marketingu, dużych nakładów na promocję i modernizację oraz pojawienia się zagranicznych inwestorów, zielonogórska dyrekcja trwała w przekonaniu, że konkurencja nie zagrozi ich dominacji na lokalnym rynku. Nie znaleziono zewnętrznego inwestora a na zielonogórskim browarze ciążyły koszty podjętych w l. 80 inwestycji (m.in., zmarnotrawiono środki na urządzenia do rozlewu Pepsi Coli, którego nigdy nie podjęto). Pozostałe browary odczuwały skutki wcześniejszego niedoinwestowania przez zielonogórską centralę i na niewiele zdało się doprowadzenie do końca niezbędnych modernizacji. W latach 90. pojawiła się w Żarach w końcu linia do obciągu piwa butelkowanego w butelkach 0,5 l co oznaczało koniec długiej ery butelek 0,33 l. Pojawiły się też w końcu urządzenia do pasteryzacji.Mimo, że browar był w stanie produkować piwo dobrej jakości (z różnych powodów nie zawsze to wychodziło), wydajność jego niezmodernizowanych gruntownie urządzeń nie pozwalała na podniesienie produkcji, co wobec finansowych trudności zielonogórskiego browaru doprowadziło do ogłoszenia 31 października 1996 r. informacji o zaprzestaniu produkcji piwa. W tym czasie Browary Zachodnie „Lubusz”, które składały się już z tylko jednego browaru (w 1992 r. witnicki browar odzyskał niezależność i produkował piwo pod szyldem przedsiębiorstwa państwowego: Zakłady Piwowarskie Witnica później jako spółka pracownicza, w końcu w 1995 r. przekształcił się w spółkę akcyjną i istnieje do dziś) przestawiły się na masową produkcję bardzo taniego piwa Luz (które w ostatnim okresie produkowano też w Żarach), niejako tradycyjnie dla zielonogórskiego browaru, marnej jakości.W 1999 r. zielonogórski browar był wyłącznym sprzedawcą piwa na żarskim Przystanku Woodstock, był to "łabędzi śpiew" ponieważ, był to ostatni rok funkcjonowania tego browaru. W roku następnym w związku z prawie 16 milionowym długiem ogłoszono upadłość a syndyk nie przyjął ofert kupna browaru w całości. Obecnie większość zabudowań zielonogórskiego browaru podlega stopniowej rozbiórce a w budynku biurowym znalazł swoją siedzibę Krajowy Rejestr Sądowy.Parę lat wcześniej nie udało się w Żarach uzyskać poparcia dla idei utworzenia spółki pracowniczej, która mogłaby wznowić produkcję piwa. Nie doszło zatem do usamodzielnienia się browaru, ponieważ nie było poparcia u kadry kierowniczej żarskiego browaru jak i lokalnych polityków. Przeważyła asekurancka postawa, bo dzięki przewidywanemu bankructwu pracownicy a zwłaszcza kadra zarządzająca otrzymywała od syndyka odprawy. Niestety stracono szansę na zachowanie browaru, który mógł istnieć, jak pokazuje przykład browaru w Witnicy, który odłączył się od zielonogórskiej centrali. Zabudowania żarskiego browaru zostały sprzedane przez syndyka Browarów Zachodnich "Lubusz" różnym firmom. Dziś w browarze znaleźć można wiele firm różnych branż a o powrocie produkcji piwa nie ma co marzyć.

Źródło: http://dolny-slask.org.pl/

Kesz jest nietypowy. Skrzynka znajduje się pod kordami  na ścianie byłego browaru od strony Alei Zamkowej,  która jest magnetykiem, nie zawiera logbooka, tylko hasło do logu, które należy wpisać DUŻYMI LITERAMI  ze spacją, tak jak napisane jest na skrzynce.

http://mojekeszowanie.blogspot.com/