Unia wileńsko-radomska (1401) oddała dożywotnio rządy na Litwie Witoldowi jako wielkiemu księciu z zachowaniem dla Władysława Jagiełły władzy zwierzchniej.
W 1401 roku w Wilnie wielki książę Witold wystawił dokument uznający zwierzchnictwo Jagiełły i Korony oraz zobowiązywał się wraz z bojarami litewskimi do przyłączenia ziem litewskich do Królestwa Polskiego. Biorąc pod uwagę śmierć królowej Jadwigi Andegaweńskiej (1399) i brak potomstwa z jej małżeństwa z Władysławem II Jagiełłą, bojarzy litewscy zastrzegli, że w przypadku bezpotomnej śmierci króla wspólnie z panami polskimi wybiorą nowego monarchę. Układ wileński potwierdziła rada koronna w Radomiu, przyznając równocześnie dożywotnio tytuł wielkiego księcia litewskiego Witoldowi Kiejstutowiczowi.
Plac Unii Wileńsko - Radomskiej został w ubiegłym roku gruntownie odnowiony wraz z ukazaniem zarysu murów dawnego zamku. Bliżej kościoła Farnego znajduje się makieta zamku, która prawdopodobnie zawierała bądź nadal zawiera błędy w pisowni i oznaczeniach poszczególnych części owego zamku jak i jego otoczenia. Miejsce warte poświęcenia uwagi podczas odwiedzin samego Radomia.