ZAGINIONY TUNEL

Tunel/Obiekt znajdujący się na terenie dawnej strzelnicy.

12 Kołobrzeski pułk zmechanizowany–oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL i okresu transformacji ustrojowej. Wchodził w skład 4 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Jana Kilińskiego. W 1995 na jego bazie sformowano 4 Gorzowską Brygadę Zmechanizowaną.

RYS HISTORYCZNY:

Po rozformowaniu historycznej jednostki, którą był 12. Kołobrzeski Pułk, w ramach restrukturyzacji polskiej armii oraz przejścia na etaty brygadowe, w 1995 roku na podstawie zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr 017/Org. z dnia 16 marca 1995 roku oraz zarządzenia Ministra Obrony Narodowej Nr 057/Org. z dnia 17 lipca 1995 roku utworzono 4. „Gorzowską” Brygadę Zmechanizowaną im. Piotra Szembeka z Gorzowie. Brygada przejęła budynki i obiekty szkoleniowe po Pułku, który mieścił się na ulicy Myśliborskiej. Jednostka podlegała pod 4. Lubuską Dywizję Zmechanizowaną im. Jana Kilińskiego z Krosna Odrzańskiego. 11 Listopada 1996 r. żołnierze otrzymali od społeczeństwa Gorzowa na Placu Grunwaldzkim nowy sztandar. Wówczas decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr 89/MON z dnia 12 czerwca 1996 r. polecił brygadzie przejąć tradycje: 12. Pułku Piechoty (1944-1945), 12. Kołobrzeskiego Pułku Zmechanizowanego (1962-1995) oraz przejęła dziedzictwo tradycji oddziałów piechoty dywizji oznaczonych cyfrą „4”” 4. Dywizji Piechoty (1794), 4. Dywizji Gdańskiej (1807-1813), 4. Dywizji Piechoty (1919-1939) oraz 4. Dywizji Piechoty (1944-47). Równocześnie tą samą decyzją brygada przyjęła dzień 18 marca jako święto brygady od 12. Pułku Piechoty jako dzień zdobycia miasta Kołobrzeg, w którym to pułk wykazał się męstwem i odwagą oraz imię patrona generała Piotra Szembek. W skład jednostki 5702 wchodziło: dowództwo i sztab, batalion dowodzenia, 2 bataliony zmechanizowane, batalion czołgów, batalion piechoty zmotoryzowanej, dywizjon artylerii samobieżnej, dywizjon artylerii przeciwpancernej, dywizjon artylerii przeciwlotniczej, kompania rozpoznawcza, kompania saperów, kompania zaopatrzenia, kompania remontowa, kompania medyczna oraz orkiestra garnizonowa. Podstawowym uzbrojeniem pancernym były BWP-1, czołgi T-55 AM Merida, haubice 2S1 Goździk, armaty przeciwlotnicze ZU-23-2 oraz opancerzone samochody rozpoznawcze. Głównymi zadaniami jednostki było szkolenie żołnierzy rezerwy oraz szkolenie wojskowych kierowców. Jednostka istniała zaledwie 4 lata, po czym została rozformowana (30.12.1998 r.) zamykając bezpowrotnie czasy wojsk pancernych w Gorzowskim Garnizonie Wojskowym. Ciekawostką jest, iż pamiątki, które były zgromadzone w Sali Tradycji 12 Pułku i 4 Brygady, staraniem byłej kadry wojskowej zostały zachowane od zapomnienia i można je oglądać prawdopodobnie w jedynej w Polsce Sali Tradycji Gorzowskich jednostek wojskowych, która mieści się w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w Gorzowie Wlkp. Sala Tradycji jest udostępniania do zwiedzania dla m.in. uczniów gorzowskich szkół, którzy przychodzą do niej w ramach lekcji Przysposobienia Obronnego.