Gierałtowice to wioska znajdująca się u podnóża Zbójeckiej Góry, nad rzeką Wieprzówką.
Wieś była wzmiankowana po raz pierwszy w 1325 roku w rejestrze dziesięciny papieskiej, jako willa Gerardi. Początkowo była to miejscowość należąca do księcia Jana Oświęcimskiego. W czasach od około połowy XV w. do połowy XVII w. stała się własnością szlachecką rodu rycerskiego herbu Szaszor, który z czasem przybrał i używał nazwiska Gierałtowscy - od nazwy swojej posiadłości ziemskiej. W XV w. Gierałtowscy wznieśli dwór obronny określany w literaturze jako „fortalitio alias czywerdza”. Na przełomie XVII i XVIII w. we wsi został zbudowany dworek jodłowy.
Współcześnie zespół dworski z pozostałością założenia parkowego w Gierałtowicach został ujęty w gminnej ewidencji budynków. Na zespół składa się dwór - obecnie zamieszkany, a także budynek pofolwarczny z XIX wieku, most kamienny oraz założenia obronne. Dwór od 2016 roku jest własnością prywatną. Znajduje się we wschodniej części wsi, na powierzchni około 10 ha. Dwór zlokalizowany jest na owalnej platformie otoczonej fosą, przez którą prowadziły dwa mosty (zachował się jeden). Jest to prawdopodobnie relikt średniowiecznego grodziska obronnego. W części północnej znajdują się pozostałości dawnego parku krajobrazowego, z niewielką ilością starodrzewu, m.in. trzy dęby i lipa.