Zamczysko Silbersteinów
O Silbersteinach Łódź prawie wcale nie pamięta. Joachim Silberstein był wdowcem z pięciorgiem dzieci. Przyjechał do Łodzi z rodzinnej Lubochni w latach 60. XIX stulecia. Rodzina zamieszkała przy ulicy Solnej 11.
Największą karierę zrobił jego syn Markus (1838-1899), kupiec, przemysłowiec, filantrop i działacz społeczny. W 1861 roku założył przy ulicy Nowomiejskiej 7 dom handlowy. Początkowo sprzedawał tam niemal wyłącznie towary pabianickiej fabryki Rudolfa Kindlera, ale stopniowo zyskiwał nowych partnerów i coraz lepiej prosperował. W 1865 roku Markus poślubił Teresę Hudesę - bogatą pannę, córkę warszawskiego kupca Mojżesza Dawida Cohna. W 1872 roku Silbersteinowie zamieszkali w domu przy ulicy Piotrkowskiej 40.
Druga przędzalnia Markusa Silbersteina. Została wzniesiona w 1887 roku przy ulicy Pustej (obecnie Wigury) według projektu Hilarego Majewskiego. Formalnie ruszyła w roku 1890. Potężny gmach podzielono masywną wieżą na dwie nierówne części. Nieotynkowana, ceglana fasada była ozdobiona gzymsami, lizenami i łukami okien. Za głównym budynkiem wzniesiono pomieszczenia dla maszyny parowej. W 1891 roku firma została przekształcona w Spółkę Akcyjną i należała do największych w Łodzi.
W latach okupacji niemieckiej w miejsce maszyn przędzalniczych zainstalowano urządzenia do produkcji tachografów. Po wojnie dodatkowo rozpoczęto wytwarzanie zegarów, firma zmieniła nazwę na Łódzką fabrykę Zegarów „Mera Poltik”.