Elektrownię Bobrowice I otwarto w 1925 r. Jej budynek umiejscowiono w korycie rzeki Bóbr. Stanowi on część kamienno-betonowej zapory. Układy sterowania i napędy klap są ulokowane na koronie jazu. Produkcja energii odbywa się przy użyciu trzech podwójnych turbin systemu Francisa umieszczonych w komorach zalanych wodą. Betonowa osłona komory stanowi jednocześnie ścianę odwodną hali maszyn. W elewacjach budynku elektrowni i filarów jazu zastosowano kamienne okładziny z granitu, idealnie harmonizujące z górską przyrodą. Łączna moc elektrowni – 2,4 MW.
O skrzynce: ten rozmyty obiekt ze zdjęcia nie jest trudno zlokalizować, ale za pudełkiem trzeba będzie troche poszperać