Historia
Prace nad utworzeniem nowego cmentarza dla miasta rozpoczęły się w 1895. Na mocy uchwały Rady Miasta rozpoczęto poszukiwanie właściwego terenu. Mimo protestów kanonika kościoła farnego, kupno 9. mórg pola od hrabiego Romana Potockiego dokonano w grudniu 1905 kosztem 2900 koron. Prace budowlano–ziemne ruszyły szybko, ale pierwotnie planowany termin otwarcia (1 maja 1909) przesunięto na początek roku następnego. Wraz z otwarciem nowego, 1 stycznia 1910, zamknięto Stary Cmentarz w Rzeszowie. Pierwsza osobą pochowaną na nowym cmentarzu była 20-to letnia Helena Rajterówna.
W trakcie I wojny światowej spoczęło tutaj ok. 2500 żołnierzy różnych nacji. Znajdują się tu także zbiorowe mogiły Polaków pochodzące z okresu II wojny, zabitych przez hitlerowskich okupantów, w większości ekshumowane z mogił rozsianych po mieście i okolicy, a także żołnierzy Wojska Polskiego poległych w walkach kampanii wrześniowej oraz w 1944. Na cmentarzu znalazły się również mogiły niemieckie. W latach 1939–1944 na Pobitnym pochowano ok. 450 Niemców, dla których wydzielono osobne kwatery. Po wojnie szczątki złożono w zbiorowych mogiłach. Kolejny raz zostały ekshumowane przez Fundację "Pamięć" i przeniesione na cmentarz żołnierzy niemieckich w Siemianowicach Śląskich. Po wojnie w kwaterze XXX utworzono mały cmentarzyk żołnierzy WP (ok. 190 pochówków) poległych w walkach z UPA. Do końca wojny na cmentarzu spoczęło ponad 10,5 tys. osób. Do końca lat 70. XX wieku liczba ta potroiła się. Zasadniczy wpływ na spadek liczby pochówków w latach 80. i późniejszych miało wybudowanie Cmentarza Komunalnego Wilkowyja.
Wygląd
Pamiętaj o
Współrzędne mogą być niedokładne
Proszę zachować mimo wszystko powagę przy podejmowaniu skrzynki. Jest to miejsce zadumy i należy odpowiednio się zachowywać.
Jeśli skończy się miejsce na wpisy w logbooku (w skrzynce) to proszę o tym poinformować mnie we wpisie do logu. Dziękuję