Kamienica Loitzów (do 1945 niem. Schweitzerhof), jeden z najbardziej znanych i najcenniejszych zabytków Szczecina z epoki późnego gotyku, jeden z niewielu budynków dawnego budownictwa mieszczańskiego w mieście.
Kamienicę wybudowano w latach 1539-1547 z polecenia Hansa Loitza. Po śmierci Loitzów w 1572 kamienicę przejęli książęta pomorscy. Po upadku księstwa zachodniopomorskiego dom stał się siedzibą szwedzkiego radcy.
W XIX wieku dom przejęli bracia Dubendorf. Dokonali oni dewastacji kamienicy. Poprzez wykonanie nadbudowy zniszczono ozdobne szczyty, zaś wnętrza pokryte drewnianymi, malowanymi i rzeźbionymi stropami podzielono na małe mieszkania czynszowe.
W 1945 w wyniku nalotu wnętrze kamienicy zostało doszczętnie wypalone. Odbudowano ją w 1955, od tego czasu mieści się tu Państwowe Liceum Sztuk Pięknych.
Cechy charakterystyczne budynku: