Wcentrum wsi znajduje się pałac rodzinny Richthofenów, pochodzący z II połowy siedemnastego wieku. Poczatkowo był to dwór 3 skrzydłowy na planie podkowy , skrzydłami zwróconymi na zachód. W czasie przebudowy w XIX wieku połączono skrzydła pałacu ścianą kurtynowa, dobudowując do niej kilka pomieszczeń.Powstały w ten sposób wirydarz był przeszklony o czym świadczą resztki kostrurukcji metalowych. Pierwotnie budowla otoczona była fosą, którą zlikwidowano w latach siedemdziesiątych XX wieku zmieniając przy tym mostek prowadzacy do pałacu na podjazd i schody, likwidując przy tej okazji drewniana werandę.
Od 1786 roku Snowidza należała już do Samuela von Richthofena i wchodziła w skład dóbr tego rodu przez prawie sto lat. Był to okres rozwoju wsi, gdyż von Richthofenowie byli świetnymi gospodarzami. W 1848 roku wybudowano tu pierwszą w okolicy cukrownię. Jej pozostałości do dziś górują nad wsią. W 1876 roku snowidzki majątek przejęła rodzina von Dalwitz, która po pewnym czasie odsprzedała go pochodzącemu z Wrocławia Rudolfowi Tietze. Jego córka Jadwiga Quade zarządzała nim aż do czasów II wojny światowej.
Liczne przebudowy ( w 1800 i 1899 r.) zewnętrzne i wewnątrz obiektu zatraciły jego dawne walory zabytkowe, pozostała tylko charakterystyczna sylwetka. Około XVIII wieku założono ogród ozdobny na tarasach. Posadzone wówczas zostały m.in. platany, jesiony i klony. Pod koniec XX wieku dokonano remontu kapitalnego dachu.Pałac przez wiele lat był siedzibą Stacji Hodowli Roślin Ogrodniczych a , obecnie jest własnością prywatną .Dokoła liczne zabudowania po cukrowni i gospodarstwie rolnym , resztki parku rozciągającego się od pałacu do Wzgórza Pogańskiego – ok. 1,5 km. (ogólnodostępne).
Trzy certyfikaty dla trzech pierwszych śmiałków.