Izbica Kujawska jest jednym z najstarszych miast w Polsce. Jej początki sięgają XI wieku. Korzystne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych spowodowało zwiększenie jej znaczenia i szybki rozwój. Izbica Kujawska otrzymała prawa miejskie w 1394, jednak mianem grodu była określana już na wiek wcześniej. Upadek Izbicy Kujawskiej został spowodowany Potopem Szwedzkim. Miasto zostało splądrowane i spalone. W ciągu następnego wieku miasto wielokrotnie było niszczone przez wojny i pożary.
Po III Zaborze Izbica Kujawska weszła w skład Inspekcji Włocławskiej. Miasteczko było już niewielkie i niemal pozbawione znaczenia. W 1870 władze pozbawiły Izbicę praw miejskich.
Po odzyskaniu niepodległości, Izbica weszła w skład Powiatu Kolskiego w Województwie Łódzkim.
Podczas II Wojny Światowej, miasto początkowo zostało zbombardowane a następnie okupowane przez Niemców. Podczas okupacji, w styczniu 1942 roku, izbiccy Żydzi, stanwowiący ok. 30 mieszkańców miasta, zostali zostali wysłani do obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem i tam zamordowani. W wyniku wojny liczba ludności miasteczka spadła o połowę. Wojnę i okupację przeżyło tylko 1900 mieszkańców osady. Miasteczko ponownie znalazło się w Powiecie Kolskim, tym razem w Województwie Poznańskim. Została utworzona gmina wiejska Izbica Kujawska, która dzieliła się na 34 gromady. W 1958 r. miasteczko uzyskało status osiedla, a w 1973 r. po ponad stu latach przywrócono Izbicy prawa miejskie.
W Izbicy znajduje się sporo miejsc wartych odwiedzenia.
Skrytka znajduje się na izbickim rynku, na podanych współrzędnych.