Cmentarz ewangelicki w Starych Prażuchach.
Cekowskie Stare Olędry powstały w 1768 roku. Ich założycielem był Jan Bezan, rotmistrz Przedniej Straży Koronnej Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej, a przywilej lokacyjny wystawiony przez niego w Cekowie 18 kwietnia 1768 r. potwierdził 26 tycznia 1774 r. następny ich dzierżawca Franciszek Byszewski. W osadzie zostało lokowanych 9 uczciwych olenderskiego stanu ludzi (2 o polskich i 7 o niemieckich nazwiskach), luteranów i katolików. Osiedli oni „w zaroślach dóbr Cekowa”, czyli w lesie wymagającym rudunku (karczunku), na który oraz na zagospodarowanie się otrzymali 7 lat wolnizny. Zostali oni także zobowiązani do świadczenia dziesięciny dla proboszcza kościoła parafialnego w Kosmowie. Osadnicy oświadczyli, że są gotowi zapłacić za „kontrakt”, czyli zbiorowy przywilej, po talarze bitym, płacąc w tym celu już wcześniej czerwony złoty jeden, czyli dukata. Według inwentarza dóbr Ceków z 1774 było tu wówczas 5 olędrów gospodarzy nowo sprowadzonych, osiadłych za kontraktem, to jest scharakteryzowanym wyżej przywilejem lokacyjnym. „Ci postawili sobie budy, przy których więcej wiązać się chce według wymierzenia hubów [łanów, włók], tylko że im Jego Mość Pan [Antoni] Kawecki dziedzic [sąsiedniego] Kuszyna zabrania, twierdząc że jest jego własny grunt; gdzie im są przez śp. Jego Mość Pana Jana Bezana dóbr wsi Cekowa
posesora wydzielone grunty i dlatego nie chcą się przy tych wiązać” W 1791 r. Cekowskie Nowe Ol. liczyły 22 dymy samorolne, czyli gospodarstwa rolnicze.
Źródło: http://www.puszczapyzdrska.com/images/stories/PDF/zarys_dziejow.pdf
Cmentarz bardzo duży (największy z okolicznych ewangelickich nekropolii), położony na płaskim terenie, dobrze widoczna główna oraz boczne aleje cmentarne. Od strony drogi słupy z cegły od bramy wjazdowej. W centralnym punkcie znajduje się krzyż z wyrytym rokiem 1944. Ciekawostką jest pozostałość po próbie zniszczenia - ślady po ciosach siekiery.
Zachowanych dużo nagrobków, w złym jednak stanie, czytelnych jest także wiele tablic. Latem wiele śladów zasłania roślinność.
Cały teren, z różną intensywnością, porośnięty jest lilakami, dębami, kwiatami. Dużo konwalii, klimatycznie kwitną w maju. Obrysy grobów w dużej mierze porośnięte mchem, zimą są bardzo widoczne.