Witnica
Nazwa Witnica pochodzi od słowa wić, witka, czyli gałązka wierzbowa lub rodzaj wierzby. Najstarsza wzmianka o Witnicy pochodzi z 1262 r., w którym to roku ówczesna wieś rybacka Witze przeszła z rąk templariuszy pod bezpośrednie panowanie margrabiów brandenburskich.
Przez wieki osada nabrała charakteru miejskiego, co w 1935 r. zaowocowało przyznaniem jej praw miejskich. Liczyła sobie wtedy 6500 mieszkańców. Po II wojnie światowej Witnica znalazła się w granicach Polski. Miejscową ludność przesiedlono do Niemiec, a w ich miejsce osiedlili się repatrianci, głównie z Kresów. Początkowo Witnica leżała w województwie poznańskim, później w zielonogórskim, po reformie administracyjnej kraju w 1975 r. weszła w skład województwa gorzowskiego, a obecnie leży w powiecie gorzowskim ziemskim w województwie lubuskim. Jako gmina liczy sobie 13 tys. mieszkańców, z czego 7 tys. żyje w samej Witnicy. Na przełomie XX i XXI w. miasto silnie się rozwinęło, powstała Witnicka Strefa Przemysłowa z fabrykami inwestorów z Polski, Niemiec, Szwajcarii i Holandii, wybudowano obwodnicę, nowy blok oczyszczalni z siecią kanalizacji i wodociągu, powstało Regionalne Centrum Ratownictwa łączące policję, straż pożarną i ratownictwo medyczne w jednym obiekcie oraz nowe przedszkole miejskie, jedno z najnowocześniejszych w województwie.