Po zjedzeniu grzybków, Kapturek ruszył nudną, piaszczystą drogą w kierunku lasu. Umilił więc sobie czas patrzeniem w niebo, na krążące w powietrzu kruki.
Z opowieści leśniczego:
Kruk ze względu na swą kruczoczarną barwę, krakanie i natręctwo uważany był (i jest) przez wiele kultur za zły omen, zapowiedź choroby, wojny lub śmierci.
W powszechnym mniemaniu kruk to zjadacz padliny, towarzysz diabła, demonów, ptak czarownic, symbol smutku i żałoby, uczestnik zabobonów i magii, zwiastun choroby i śmierci oraz towarzysz szubienic.
Znienawidzony również za to, że pojawiał się często nad stadem wilków, truty był strychniną wkładaną do wilczej padliny.
Zarówno kruki, jak i gawrony, ze względu na swą inteligencję, są jednak bardzo do nas podobne.
Źródło: „Zwierzęta a zabobony”, wyd. AR w Poznaniu
Kruk, jako padlinożerca, jest jednym z gatunków, który wraz z wilkami żywi się upolowaną przez nie zwierzyną.
UWAGA: Jeśli na logbooku są dodatkowe dane, spisz je!
* Skrzynka powstała przy współpracy malyluk i PrezesKiler