Nieborów i Arkadia należą do najcenniejszych zabytków Mazowsza. Nieborów jest jedną z najpiękniejszych siedzib magnackich w Polsce, Arkadię zaś, zwaną „krainą szczęścia i pokoju”, zalicza się do najwspanialszych polskich parków.
W 1945r., kiedy to rodzina Radziwiłłów deportowana została do ZSRR, Pałac Radziwiłłów wraz z ogrodem w Nieborowie i Ogród Romantyczny Heleny Radziwiłłowej w Arkadii objęte zostały opieką dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie Stanisława Lorentza, i stworzyły Muzeum w Nieborowie i Arkadii, będące oddziałem warszawskiego Muzeum Narodowego. Umożliwiło to uchronienie pałacu przed dewastacją, a jego zbiory przed rozproszeniem.
Muzeum w Nieborowie i Arkadii zostało wyróżnione w 1987 roku za konserwację i pielęgnację nieborowsko-arkadyjskiego założenia pałacowo-ogrodowego Złotym Medalem Ministra Kultury i Sztuki, a w czerwcu 1994 roku Europejską Nagrodą za Ochronę Zabytków (Europa-Preis für Denkmalphlege) fundacji FVS w Hamburgu.
W latach 70. XVIII wieku dotarł do Polski nowy styl ogrodowy zwany angielskim, przeciwstawiający się sztuczności i regularności ogrodów barokowych, propagujący zaś swobodne i nastrojowe kompozycje ogrodowe sprzężone z sentymentalnym bądź symbolicznym sztafażem złożonym z różnych form i konstrukcji architektonicznych nawiązujących do antyku, średniowiecza, życia wiejskiego, a nierzadko także do zamorskich form egzotycznych.
W takim właśnie stylu swój ogród postanowiła założyć w Arkadii Helena Radziwiłłowa, żona Michała Hieronima Radziwiłła, pana pobliskiego Nieborowa. Prace nad ogrodem rozpoczęły się w 1778r. i trwały ponad 20 lat, aż do śmierci księżnej. Architektoniczną i ogrodową oprawę opracował Szymon Bogumił Zug przy dużym osobistym zaangażowaniu i udziale księżny, pomysły architektoniczne szkicowali zaś Jan Piotr Norblin i Aleksander Orłowski, które realizował do 1797 roku Zug, a później Henryk Ittar.
Pierwszymi budowlami, które powstały na brzegu spiętrzonego w 1781 roku wielkiego stawu arkadyjskiego, były Kaskada i Chata przy Wodospadzie, a nieco później Przybytek Arcykapłana i Świątynia Diany oraz Akwedukt. W następnej kolejności został zbudowany na Wyspie Topolowej symboliczny Nagrobek Księżny z wieloznaczną sentencją łacińską Et in Arcadia ego, wzorowany na Grobowcu Jean Jacques Rousseau, a także wzniesiona z polnych głazów Grota Sybilli, rustykalne Chatki Filemona i Baucydy oraz Łuk Kamienny, Zakątek Melancholii, Brama Czasu, krąg ołtarzowy na Wyspie Ofiar. W latach dziewięćdziesiątych powstał przylegający do Łuku Kamiennego Dom Murgrabiego i Domek Gotycki nad Grotą Sybilli.