Stanisław Choiński Na gruntach Stwolna Stanisław Choiński ulokował wieś Zawady. Miejscowość ta po raz pierwszy wymieniona została w 1610 roku w dokumencie parafii golejewskiej. Wieś Zawady wymieniono też w innym dokumencie pod datą 1683 roku.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Zawady należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kroben (krobskim) w rejencji poznańskiej. Zawady należały do okręgu sarnowskiego tego powiatu i stanowiły część majątku Stare Chojno, którego właścicielami byli wówczas (1846) Pomorscy. Według spisu urzędowego z 1837 roku Zawady liczyły 147 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 22 dymy (domostwa).
W czasie powstania wielkopolskiego Zawady zostały zajęte przez stronę polską. W czasie szerszej ofensywy niemieckiej na pozycję powstańców mającej miejsce 10 lutego 1919 roku wieś została ostrzelana z artylerii, szczęśliwie powodując zniszczenie tylko jednego gospodarstwa. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym uhonorowanych zostało 6 mieszkańców Zawady.
Hazacy wytworzyli regionalną kuchnię, dla której charakterystyczne były warówki (kluski z kaszy jaglanejgotowane na mleku, poza postami spozywane z kapusta kiszoną i skwarkami na boczku) żur hazacki, czernina łaszczyńska, czy nalewka wiśniowa. W Wielki Czwartek kultywowany jest do dziś obyczaj palenia żuru. Tradycje kuchni hazackiej pielęgnuje Koło Gospodyń Wiejskich Fajne Babki w Zawadach.