Dąb przez ludzi uważany był za drzewo niezwykłe. Słowianie czcili stare dęby od wieków. Dąb występował w opisie granic jako jeden z ważniejszych punktów odniesienia. Za nielegalne wycięcie dębu już w średniowieczu stosowano dotkliwe kary.
Najbardziej znany rumski dąb, rosnący przy ul. Starowiejskiej, zaznacza właśnie miejsce najdalej wysuniętego na zachód obszaru byłego folwarku cysterskiego obecnej dzielnicy Janowo. Można przyjąć, że posadzony został jeszcze przez cystersów, którzy w ten sposób zaznaczyli ważny punkt graniczny. Od strony Zagórza do tego miejsca naturalną granicą rozdzielającą ziemie Janowa od Rumi stanowiła rzeka. Od dębu granica pod kątem prostym ciągnęła się na około 150 m do obecnej ulicy Mickiewicza i dalej tą ulicą do Dębogórskiej, a następnie wzdłuż tej samej ulicy biegła w kierunku Dębogórza.
Te szlachetne drzewa sadzono przy okazji ważnych wydarzeń zarówno państwowych jak i w dawnych rodach szlacheckich. Dęby sadzono również często przy dworach lub w parkach, a po 100–200 latach kolejne pokolenia używały pozyskane drewno jako ważny budulec lub materiał do produkcji trwałych i szlachetnych mebli do dworów czy pałaców.
Dąb przy ulicy Starowiejskiej w Rumi, zarejestrowany pod nr 306 w Rejestrze Pomników Przyrody, liczy obecnie około 230 lat i osiąga wysokość ok. 27 m. W obwodzie mierzy 450 cm. Stan zdrowotny określony jako „2”, zaobserwowano uszkodzenia liści przez szkodniki. Drzewo to, czerpiąc życiodajną wodę z pobliskiej Zagórskiej Strugi wpisało się na stałe w krajobraz naszego miasta, a określenie „przy dębie” znane jest mieszkańcom.
Przez te długie lata jest niemym świadkiem wydarzeń i zmian zachodzących w Rumi.
Uważaj na mugoli czekających na autobus!!!
Uwaga na sąsiada za płotu jest bardzo ciekwaski!!!!
Zachowaj BARDZO dużą ostrożność podczas podejmowania kesza.