Zamek Czocha powstal w II polowie XIII wieku jako warownia obronna pólnocnej granicy Czech z inicjatywy króla czeskiego Waclawa II. W roku 1315 ksiaze piastowski Henryk Jaworski zeni sie z Agnieszka, córka Waclawa II, i otrzymuje jako wiano zamek wraz z przyleglymi ziemiami. W 1345 roku Henryk zawiera porozumienie z siostrzencem Bolkiem II Swidnickim, na mocy którego rok pózniej Bolko II przejmuje Ksiestwo Jaworskie wraz z Zamkiem Czocha. Ksiestwo Swidnicko-Jaworskie jest silne gospodarczo i militarnie. Pod koniec zycia Bolka II nastepuje zblizenie z dworem czeskim, potwierdzone malzenstwem bratanicy Anny z królem Karolem IV i zawartym porozumieniem w 1350 roku o dziedziczeniu - Bolko byl bezdzietny. Po smierci jego (1368) i zony Agnieszki (1392) ksiestwo wraz z Zamkiem Czocha zostaje wlaczone do Królestwa Czech. Zamek traci wówczas znaczenie strategiczne i zostaje siedziba rodów rycerskich.
W wieku XVI zamek zostaje gruntownie przebudowany w stylu renesansowym, wyposazony w dziela sztuki i dostosowany do broni palnej - basteje. Po zakonczeniu wojny trzydziestoletniej zamek uzyskuje forme okazalej rezydencji, a gleboka fose zamieniono na zwierzyniec, budujac nad nia most . W noc z 17 na 18 sierpnia 1793 roku ogromny pozar zamienil zamek w ruine, kladac kres swietnosci rezydencji i niszczac bogate zbiory. Wlasciciele przystapili do obudowy w nastepnym roku. Kolejna rekonstrukcje przeprowadzono w latach 1909-1914 po zakupie zamku przez drezdenskiego przemyslowca Ernesta Gütschowa. Odbudowa unowoczesnila wnetrza i odtworzyla stylowy nastrój zamku.
Zamek jest zbudowany ze zlomów granitowych i gnejsów, spojonych zaprawa wapienna. Na teren zamku wchodzi sie przez pólkolista brame, flankowana dwiema bastejami na wzór sredniowiecznych baszt.