Z inicjatywy konsula II Rzeczpospolitej Polskiej Jerzego Lechowskiego zostało wynajęte od przychylnego Polakom Niemca Morgenrotha pięciopokojowe mieszkanie przy Augustaplatz 1. Zajęcia pod tym adresem zaczęto prowadzić od 26 kwietnia 1931 roku.
Miejsce to nazywane było „Domem Polskim”. Oprócz szkółki mieściła się tu też polska biblioteka.
W roku szkolnym 1931/1932 do szkółki uczęszczało 35 uczennic i uczniów.
Lekcje prowadziła Stefania Lechowska.
Pierwsze zajęcia odbywały się dwa, a później trzy razy w tygodniu, zaś od 1933 roku – codziennie. Niestety sytuacja zaczęła się pogarszać. Dzieci nie były w stanie godzić zajęć w dwóch szkołach: niemieckiej i polskiej. Zdarzały się szykany ze strony niemieckich nauczycieli. Polskie Towarzystwo Szkolne z Berlina nakazało ograniczyć liczbę godzin lekcyjnych w polskiej szkole. Dzieci, przychodzące do szkółki po zajęciach w niemieckich szkołach, otrzymywały w niej obiad, odrabiały obowiązkowe lekcje, a następnie uczyły się języka polskiego.
W sierpniu 1932 roku Stefania Lechowska została pozbawiona przez władze niemieckie prawa nauczania. Mimo tego nadal prowadziła zajęcia, co spowodowało wydanie nakazu bezwzględnego opuszczenia przez nią Niemiec.
Od 1 maja 1933 roku do 1 lipca 1934 roku nauczycielem był Maksymilian Golisz, który był pod stałą obserwacją Gestapo. Utworzył on pierwszą w Szczecinie polską drużynę harcerską „Gryf”. W tym czasie do szkółki uczęszczało 22 dzieci. W sierpniu 1934 roku Golisz został pozbawiony możliwości nauczania i z obawy o jego życie władze Polskiego Towarzystwa Szkolnego przeniosły go do Berlina.
Szkoła utraciła kolejnego nauczyciela. Z pomocą przyszedł polski konsul Heliodor Sztark. Skierował on pracownika konsulatu Jarosława Pieniężnego do opieki nad szkółką. Ten organizował zajęcia we własnym mieszkaniu.
W listopadzie 1934 roku przyjechał z Polski nowy nauczyciel – Aleksander Omieczyński.
Sytuacja finansowa pogorszyła się i musiano zrezygnować z dzierżawienia lokalu przy dzisiejszym placu Lotników.
O keszu:
Koordy wskazują tablicę pamiątkową. Musisz obejrzeć się przez prawe ramię i kawałeczek podejść.