Cmentarzysko w Węsiorach – cmentarzysko położone ok. 1,5 km na południe od wsi Węsiory, na północnym brzegu Jeziora Długiego. Miejsce pochówku Gotów i Gepidów z I-III wieku. Na cmentarzysku znajdują się kręgi kamienne i kurhany.
Cmentarzysko powstało w l. 70. i 80. n.e., a więc w czasie początków kultury typowej dla Gotów i Gepidów na Pomorzu. Bliżej nieokreślone przekształcenia doprowadziły do wydzielenia się kultury wielbarskiej z wcześniejszej kultury łużyckiejj.
Badania archeologiczne cmentarzyska w Węsiorach zapoczątkowano dopiero w XX wieku. W 1956 przeprowadzono prace badawcze, obejmujące 3 kamienne kręgi, 16 kurhanów oraz 110 pochówków ciałopalnych i szkieletowych (groby popielnicowe oraz groby ziemne (jamowe)). W toku badań ustalono, że w przeciwieństwie do innych pomorskich cmentarzysk kamienne kręgi w Węsiorach wykorzystywano do pochówków.
Znaleziska archeologiczne wydobyte w toku badań w Węsiorach znajdują się w zasobach Muzeum Archeologicznego w Gdańsku.
Na cmentarzysku stwierdzono następujące formy pochówków:
W wyżej wymienionych obiektach stosowano następujące rodzaje pochówka:
Źródło:Węsiory (cmentarzysko) [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2022-10-13 08:01Z [dostęp: 2023-02-04 20:09Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=W%C4%99siory_(cmentarzysko)&oldid=68492140