Słupia Kapitulna - W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Słupia należała do wsi większych w ówczesnym pruskimpowiecie Kroben (krobskim) w rejencji poznańskiej. Słupia należała do okręgu sarnowskiego tego powiatu i stanowiła odrębny majątek, którego właścicielami byli wówczas (1846) chłopi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Słupia liczyła 604 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 91 dymów (domostw).
Jeszcze przed I wojną światową Hazacy zawierali małżeństwa tylko między sobą, nie mieszając się z sąsiednimi grupami. Z tego powodu sąsiedzi Hazaków mieli do nich lekceważący stosunek, uznając ich za ludzi zacofanych. Dla przykładu istniało pogardliwe przysłowie: „W Słupi lud głupi – żenią się jeno między sobą”.