Ścieżka z Karłowa do labiryntu skalnego Błędne Skały prowadzi malowniczym szlakiem w Parku Narodowym Gór Stołowych, który łączy dwie najważniejsze pod względem turystycznym atrakcje: Błędne Skały oraz Karłów ze Szczelińcem Wielkim. Przejście z Karłowa do Błędnych Skał zajmuje około 1,5h, a suma podejść to około 150 metrów. Zapraszamy na przyjemny spacer w towarzystwie niesamowitych skrzynek!

Zdj. Las świerkowy.

Świerk pospolity (Picea abies (L.) H. Karst.)

Jednak dlaczego korniki obrały za cel nasze piękne świerki? Około 200 lat temu lasy Gór Stołowych wyglądały zupełnie inaczej. Tutejsze góry porastały bory bukowo jodłowe. Niestety ze względu na rabunkową działalność człowieka doszło do niemal całkowitego wycięcia naturalnych lasów, a powstały w ich miejsce monokultury (las tylko i wyłącznie z jednym gatunkiem drzewa) świerkowe.

Czasem bywa tak, że natura uzbraja zwierzęta i rośliny w organy przystosowane do panujących warunków. Dlatego np. w klimacie znacznie cieplejszym spotkamy słonia, który ma ogromne uszy, a zbliżając się coraz bliżej bieguna, zwierzęta będą posiadały uszy znacznie mniejszych rozmiarów. Podobnie jest z ludźmi, którzy posiadają bardziej gęste włosy w różnych szerokościach geograficznych lub ciemniejszą karnację. Pomimo wrażenia, że drzewo to tylko drzewo, a sosna urośnie zarówno na działce sąsiada jak i na wybrzeżu Morza Śródziemnego, to jednak drzewa również w zależności od klimatu również wykształcają swój genotyp.

Tutejsze świerki i ich wcześniejsze pokolenie pochodzą z niemal całej Europy. Sadzonki i nasiona świerków były sprowadzane z Norwegii, Szwecji, Bawarii, Rumunii i wielu innych państw. Często „rodzice” naszych świerków nie poczuli na sobie nawet delikatnego powiewu górskiego wiatru, a ich „dzieciom” przyszło żyć w takim klimacie.

W celu pogłębienia w Was uczucia empatii do naszych drzew warto zwrócić uwagę na to, że świerk ma system korzeniowy talerzowy. Podczas spaceru pewnie znajdziecie obalone świerki. Korzenie świerka nie mają, jak pozostałe gatunki, pala wchodzącego w glebę zapewniającego większe możliwości pobierania wody i składników odżywczych oraz stabilność. Wszystko co spłynie po górskim stoku i nie zostanie wchłonięte przepada dla naszych świerków bezpowrotnie.

Brak wody stanowi pierwszą poważną przeszkodę dla naszych świerków. Powoduje stres, który może powodować zmniejszenie ilości igliwia, zaburzenie funkcjonowania drzewa lub też zaprzestanie wytwarzania żywicy, co w przypadku ataku korników odgrywa bardzo dużą rolę.

Zdj. Talerzowy system korzeniowy świerka.

O keszu:

Kesz podejmujesz z bezpiecznej pozycji! Nie schodź do przepustu pod drogą!

Usiądź na skraju drogi i delikarnie pociągasz za linkę, którą zauważysz przy ścianie przepustu. Skrzyneczka znajduje się na końcu liny. Po zdobyciu kesza drugą linką odstaw go na swoje miejsce.