Kościół pw. św. Barbary w Sosnowcu został zbudowany w stylu neogotyckim. Mieści się w dzielnicy Sielec i liczy ok. 16 tysięcy parafian.
Na terenie parafii św. Barbary znajduje się siedziba kurii diecezji sosnowieckiej, Muzeum Diecezjalne oraz stacja Caritas.
Parafia pw. św. Barbary w Sosnowcu została ustanowiona 19 sierpnia 1908 r. przez administratora diecezji kieleckiej ks. Franciszka Brudzińskiego. Pierwszym administratorem został ks. Wincenty Bogacki. Pod względem administracyjnym parafia należała początkowo do parafii w Mysłowicach, później w Niwce, a następnie w 1854 r. do Zagórza. W związku z rozwojem przemysłu i napływem ludności na przełomie XIX i XX w. zrodziła się myśl wybudowania świątyni dla potrzeb mieszkańców Sielca. Pierwszymi miejscami kultu była m.in. kaplica zamkowa sieleckiego zamku oraz kapliczka przy ul. Narutowicza. W latach 1902-1903 nastąpił rozłam pomiędzy mieszkańcami z powodu projektu umiejscowienia nowej świątyni. W wyniku czego w tej dzielnicy powstały dwie parafie: nowosielecka i starosielecka, które wzniosły własne kościoły. Budowę świątyni rozpoczęto w 1906 r. Została ona pobłogosławiona 18 sierpnia 1907 r. przez ks. Wincentego Bogackiego. Przed wybuchem I wojny światowej całkowicie ukończono budowę kościoła oraz w znacznej części go wyposażono. We wnętrzu na uwagę zasługuje m.in. neorenesansowy ołtarz główny z 1926 r. wykonany przez firmę Dąbkowskiego, figury św. Antoniego i św. Franciszka z Asyżu autorstwa Bratka oraz dekoracja malarska (druga po polichromii z 1935 r.) autorstwa Władysława Gawrona i Zygmunta Czecha.
Kesz na kordach