Ziemia opoczyńska dopiero od 1809 r. została włączona do Księstwa Warszawskiego (1807 - 1815), stworzonego przez Napoleona Bonaparte jako namiastkę państwa polskiego. W owym czasie trwała wojna francusko - austriacka, a okoliczne ziemie wyzwolone zostały przez wojska polskie i saskie na okres sześciu lat.
Miejscowa ludność wtedy witała z entuzjazmem przybyszy, a ziemie polskie dzielono administracyjnie na wzór francuski. Opoczyńskie znalazło się w departamencie radomskim, rządzonym przez prefekta, natomiast w powiecie opoczyńskim władzę sprawowali urzędnicy, tytułujący się mianem podprefektów.
W okolicach Żarnowa (miedzy innymi w Adamowie) znajduje się kilka przydrożnych tzw. kapliczek napoleońskich, których powstanie datuje się na I połowę XIX wieku. Prawdopodobnie powstały jako wyraz nadziei włościan na odzyskanie niepodległości (między innymi przy pomocy wojsk Napoleona) i uwolnienia Polski spod okupacji państw zaborczych.
Natomiast "Francuzy" to zwyczajowo okreslany przez miejscowych las, w którym powstał w XIX wieku krzyż, w miejscu pochówku żołnierzy napoleońskich. Kampanię rosyjską wojska Napoleona przegrały głównie ze slynnym mrozem, a w tych lasach niedobitki wracających wojsk prawdopodobnie w 1813 r. bez żadnej potyczki po prostu zamarzło.
Według miejscowych przekazów, w 1963 roku, w 150-lecie owych wydarzeń, prawdopodobne mogiły (dziś trudne do zlokalizowania) odwiedził ambasador francuski w Polsce wraz ze swymi współpracownikami.
Kapliczkę z polnych kamieni wieńczy krzyż.
O skrzynce
Proszę solidnie zakręcać PETa i lekko maskować naturą.