Latarnia lotnicza Lufthansy z 1922 roku na szlaku lotniczym Berlin - Gliwice.

W połowie lat dwudziestych XX wieku założona została Deutsche Luft Hansa AG. Zajmowała się przewozami pasażerskimi oraz towarowymi. Szlak lotniczy Berlin - Gliwice (Gleiwitz) cieszył się dużym powodzeniem, w związku z czym postanowiono uruchomić dodatkowe loty nocne.

Radiolokacja była w tym czasie na początkowym etapie rozwoju, nie było więc elektronicznych pomocy nawigacyjnych, takich jak współczesny VOR/DME. Działały jedynie telegrafy i to tylko na większych lotniskach, pracując z emisją CW alfabetem Morse’a. W roku 1912 wprowadzono kod Q, który ułatwiał przekazywanie ważnych informacji, choć piloci musieli znać około dwustu kodów, które usprawniały przekazywanie m.in. informacji o pogodzie, sile, wiatru, kierunku lądowania, itp. Tym niemniej w czasie lotu piloci musieli liczyć głównie na swój wzrok i doświadczenie.

Przelot kredką rysowany...

Przelot akrylem malowany...

W celu poprawy bezpieczeństwa ludzi i maszyn podjęto decyzję o budowie systemu, który miał pomóc w trudnej nocnej nawigacji. Ustawione co 25 – 30 kilometrów latarnie lotnicze najczęściej wznoszono w najwyższych miejscach w okolicy. Zapalane były o określonej porze i tworzyły świetlny szlak prowadzący pilotów z lotniska na lotnisko. Światło mogło być emitowane stale lub w sposób przerywany. W wyniku rozwoju radiolokacji i natężenia ruchu lotniczego wieże zaczęły tracić na znaczeniu, część popadła w ruinę, po innych pozostały fundamenty, akurat ta zachowała się w wyjątkowo dobrym stanie.

Latarnia lotnicza w Naborowie jest częścią szlaku Berlin - Gliwice. Jest konstrukcją metalową wzniesioną na betonowym fundamencie. Na szczycie kratownicowej wieży był zamontowany obrotowy, zasilany elektrycznie reflektor, po którym obecnie przystało jedynie mocowanie. Podobno producentem tego reflektora była firma Pintsch.

Co ciekawe prawdopodobnie została wzniesiona w 1922 roku, zatem kesz powstał w setną rocznicę budowy wieży! Obiekt jest oznaczony na mapie topograficznej z 1943 roku, brak go na mapach z lat 1919 i 1937. Być może brak na tej drugiej mapie jest tylko przeoczeniem kartografa?

Na wieżę latarni niestety nie można łatwo wejść, ponieważ drabinka została zdemontowana. Dlatego kesz został umieszczony w pewnej odległości od wieży i nie polecam prób wspinaczki na nią. W pobliżu samej latarni można zostawić samochód. Kesz w rozmiarze mikro w tematycznym maskowaniu z trudem pomieścił logbook, malutki ołówek, certyfikaty i informacje dla mugoli. Pierwszych znalazców proszę o pobranie odpowiednich certyfikatów i ciasne zwinięcie logbooka metodą WeskeraJak wyjdą certy, zrobi się więcej miejsca.

Proszę o ostrożne obchodzenie się z mechanizmem i maskowaniem. Wszystko da się zrobić bez użycia siły i specjalnych narzędzi. Po skończonej zabawie proszę o przywrócenie pierwotnego stanu.

Powodzenia! 

Wykorzystano źródła:

https://www.puzio.pl/wyprawy/kraj,opolskie,latarnia_lotnicza.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Latarnia_lotnicza