Na mocy ustawy Sejmu Ustawodawczego z dnia 17 grudnia 1920 roku o Osadnictwie Wojskowym, wieś w gminie Kunów - Kolonia Inwalidzka powstała z parceli przydzielonych 17 żołnierzom z oddziałów Józefa Piłsudskiego. Pochodzili z różnych terenów Polski, po leczeniu przybyli ze Lwowa. W głównej mierze przydziały ziemi dotyczyły osadnictwa na Kresach, gdzie na mocy uchwalonej ustawy, państwo przejmowało na własność w 22 wschodnich powiatach dobra skarbu rosyjskiego. Za poniesione rany w wojnach o wolność polski 17 inwalidów otrzymało po 9 h ziemi z dóbr hrabiny Wielopolskiej, która sama w 1919 roku straciła męża. Około 150 hektarów po wykarczowaniu lasu zostało rozdzielone między 17 weteranów I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. 11 z nich osiedliło się tutaj, pozostali uprawiali jedynie ziemię. Zmiany polityczne i ustrojowe po II wojnie światowej były dużym ciosem dla niedawnych obrońców niepodległości. Pozbawieni rent inwalidzkich, przyznanych przed wojną, nie mogli sprostać zobowiązaniom finansowym wobec państwa - wysokie podatki, obowiązkowe dostawy żywca i płodów rolnych. Jako właściciele kilkuhektarowych gospodarstw oraz ze względu na „polityczną przeszłość” byli narażeni na represje ze strony władz. To zmuszało ich do pozbywania się części gruntów. Sprzedawali je lub przekazywali na rzecz skarbu państwa. Żaden z nich nie doczekał, czasów przemian ustrojowych i obecnej Polski. Jako ostatni odeszli w latach 80-tych ubiegłego wieku Franciszek Ciszek i Teofil Skowron. Obecnie na parterze świetlicy wiejskiej powstała swoista izba pamięci, gromadząca pamiątki po Piłsudczykach. Na skraju osady z inicjatywy mieszkańców Koloni Inwalidzkiej, w 2007 r odsłonięto pomnik ku czci inwalidów wojennych, założycieli wsi. Na cokole wykuto napis : W HOŁDZIE INWALIDOM WOJENNYM 1918-1921 UCZESTNIKOM WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ ZAŁOŻYCIELOM KOLONII INWALIDZKIEJ.