Powstanie kościoła w Czarnowie datuje się na początek XVII wieku.
W 1601 rok w centralnym punkcie wsi powstała świątynia orientowana, zbudowana na planie wydłużonego prostokąta. Została ona wzniesiona z polnych kamieni pokrytych wapienną zaprawą. Dach świątyni od strony nawy był dwuspadowy, pokryty dachówką.
Pod koniec XVIII wieku kościół został odnowiony i otynkowany, jednak nie stracił swojego początkowego kształtu i budowy.
O czasie powstania i remontu świątyni świadczą daty 1601 i 1750, które wciąż można zobaczyć na południowej elewacji zabytku, gdzie dawniej znajdowało się wejście.
Kolejnych zmian w świątyni dokonano w 1696 roku, kiedy do kościoła dobudowano drewnianą wieżę, zmienioną kilkadziesiąt lat później na wieżę murowaną.
Wieża ta istnieje do czasów współczesnych. Jest to wieża złożona z pięciu kondygnacji o przekroju kwadratowym, na szczycie zwieńczona jest latarnią z barokowym hełmem. Wieża stanowi obecnie jedyne dostępne wejście do świątyni.