Dzwonnica katedralna – zabytkowa dzwonnica z 1853 r. w stylu neogotyckim zaprojektowana przez Franciszka Tournelle'a znajdująca się na Placu Kopernika we Włocławku przy bazylice katedralnej i Muzeum Diecezjalnym.
Z uwagi na zły stan wież katedry, dla pomieszczenia dzwonów zdecydowano się na wybudowanie w 1853 r. wolno stojącej dzwonnicy, na terenie ogrodu Kolegium Wikariuszowskiego według projektu architekta gubernialnego z Warszawy, Franciszka Tournelle
Dzwonnica miała służyć za pomieszczenie dla największego dzwonu katedralnego, zwanego „Hieronimem”, którego pozostawienie w wieży katedralnej uznano za niebezpieczne dla samej katedry. Dzwon „Hieronim” ważył 3500 kg, zbudowano go w 1604 r. z funduszy Hieronima Rozdrażewskiego i jego imieniem został nazwany. Został przeniesiony do dzwonnicy w 1885 r. W 1878 r. rozpoczęto prace przy nadbudowie wież katedry w ich nowym kształcie, który zachowany jest do dzisiaj. Wieże nakryto szpiczastymi czworobocznymi hełmami. Po umocnieniu fundamentów katedry oraz wzmocnieniu wież, w 1887 r. dzwon został ponownie umieszczony w wieży katedralnej.
W 1939 r. w dzwonnicy urządzono „Kiosk Dobrej Prasy”, a następnie w 1963 r. Kiosk „Ruchu”, który funkcjonował tam do 1981 r.
15 lutego 1918 r. dzwon katedralny został rozbity przez Niemców i rozgrabiony.
zaleca sie dużą ostrożność w podejmowaniu kesza miejsce bardzo ruchliwe