(W poniższym tekście korzystałem z wiadomości zawartych w Wikipedii i w książce Zenona Łukasza Baranowskiego „Ziemia Janowska”, Zamość 2011 r.)
Osówek jest małą śródleśną miejscowością liczącą około 85 mieszkańców.
W miejscowości znajduje się wybudowana w latach 90. XX w. kaplica św. Józefa Robotnika, będąca kościołem filialnym Parafii Miłosierdzia Bożego w Brzezinach, do której przynależy miejscowa ludność katolicka.
Miejscowość powstała w wyniku fali zasiedlania lasów potockich w XIX wieku. Istniała już w 1840 roku. Kilku pierwszych osadników zamieszkało na wykarczowanych działkach. W 1865 roku były tu tylko 4 domy i 24 mieszkańców. Około 1872 roku powstała kolonia Osówek. Daniel Lachman, właściciel dóbr Potoka D, początkowo oddał w wieczystą dzierżawę, a później sprzedał kilkaset mórg nowym osadnikom, pochodzącym z Galicji. Osadnicy ci pochodzili z grupy nazywanej Lesiakami (Lasowiakami), którzy zamieszkiwali tereny dawnej Galicji. Aktualnie, pod względem etnograficznym, na tych terenach zamieszkuje grupa Boruchów (Borowiaków), których kultura związana jest z Lesiakami.
Kolonia przewyższała starą cześć kilkukrotnie. W 1905 roku wieś zamieszkiwały 93 osoby, a kolonię 204. Tuż po I wojnie światowej Osówek liczył 45 domów i 274 mieszkańców.
W czasie II wojny światowej, za sprzyjanie partyzantom, Niemcy 29 września 1942 roku spacyfikowali wieś, mordując 43 jej mieszkańców (Zenon Ł. Baranowski). Co ciekawe, stare przewodniki z lat 80. XX w., w tym Grzegorza Rąkowskiego, Włodzimierza Wójcickiego i Ludwika Paczyńskiego, podają inną liczbę ofiar, a konkretnie: „36 mieszkańców rozstrzelano w dwóch grupach – 20 we wsi i 16 na polu.”
Dla upamiętnienia tego dramatu w 1967 roku postawiono pomnik. Pomnik był pionowo postawionym betonowym prostopadłościanem z tablicą zawierającą listę zamordowanych:
„W dowód pamięci bestialsko pomordowanych przez zbrodniarzy hitlerowskich w dniu 29 września 1942 r. – społeczeństwo Osówka.
Antoni Syp z rodziną, Walenty Syp z rodziną, Stanisław Goleń z rodziną, Stanisław Roczniak z rodziną, Jan Niekochański z rodziną, Błażej Rapa z rodziną, Bolesław Rapa z rodziną, Antoni Ludian z rodziną, Adam Król z rodziną, Adam Skrzypek z rodziną, Jan Skrzypek, Stanisław Skrzypek, Franciszek Ludian, Feliks Budkowski, Anna Siębida, Bolesław Lewandowski.
Cześć Ich pamięci. Osówek, dnia 29.IX.1967 r.”
Zapewne w międzyczasie nad tablicą zawieszono metalowy krzyż.
W 2007 roku dzięki staraniom Gminy Potok Wielki zostało odbudowane otoczenie obelisku, a w roku 2018 dokonano renowacji tego pomnika. Odsłonięcie odnowionego pomnika miało miejsce w dniu 30 września 2018 r. Publiczna Szkoła Podstawowa w Potoczku w opracowaniu T. Janik tak relacjonowała to wydarzenie:
„Uroczystość rozpoczął występ uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Potoczku. Następnie odbyła się Msza Św., której przewodniczył proboszcz Parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Brzezinach Stojeszyńskich, ks. kanonik Krzysztof Woźniak dziekan Dekanatu Modliborzyckiego. Oprawę muzyczną przygotowała Grupa Rekonstrukcyjna Żołnierzy Wojska Polskiego „Wrzesień 1939” z Jastkowic. Po Mszy Św. władze gminy, przedstawiciele szkół, poczty sztandarowe, uczniowie, zuchy i harcerze z Potoczka, Potoka Wielkiego, Potoka Stanów, ich rodzice oraz okoliczni mieszkańcy przeszli pod pomnik, gdzie ks. kanonik Krzysztof Woźniak oraz wójt gminy Potok Wielki pan Jerzy Pietrzyk dokonali aktu odsłonięcia pomnika ofiar a następnie ks. kanonik poświęcił obelisk.”
Pomnik został odnowiony w ten sposób, że betonowy prostopadłościan został obity płytami marmurowymi, wymieniono zawieszony metalowy krzyż na mniejszy i powieszono nową marmurową tablicę z tekstem niemal identycznym jak był z 1967 r., jedynie stare słowa „Cześć Ich pamięci” zmieniono na „Pokój Ich duszom”. No i dodano test informacyjny: „Pomnik odnowiony staraniem Gminy Potok Wielki w 100-lecie odzyskania niepodległości. Osówek, dn. 29.IX.2018 r.”
Za pomnikiem stoi stary niszczejący drewniany budynek szkoły podstawowej. Szkoła wybudowana w roku 1953 działała do roku 1999.
Skrzynka - pojemnik PET z samym logbookiem - położona na drzewie obok gospodarskich budynków szkoły.