Pierwszy raz o Salinie czytamy w 1344 roku, kiedy to Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego darował Salino szpitalowi Św. Ducha w Gdańsku jako uposażenie. Pod koniec XV w stał się przedmiotem sporu między szpitalem a rodem Krokowskich, którzy zlekceważyli wyrok i nawet pod groźbą ekskomuniki nie oddali bezprawnie zagarniętych włości. W połowie XVII wieku któryś z potomków przegrał wieś w karty, zaś zastaw wykupił Bonin Solicki w 1658 r. Kolejny właściciel starosta malborski Michael Ernst von Rexin wybudował we wsi dwór, jako tzw. resztówkę , czyli miejsce gdzie dożywotnio zamieszkiwali seniorzy rodu.
Namacalnym śladem po rodzie Rexinów, którzy władali Salinem do I wojny światowej, jest odrestaurowana i zadbana kaplica grobowa z 1890 r., leżąca nieopodal przy cmentarzu salińskim.
Chociaż dwór datowany jest na 1758 rok, współczesny obiekt nie jest oryginalny, ponieważ został zdewastowany w latach powojennych. Odrestaurowano go w połowie lat 1970. Niestety, pożar w 1987 roku strawił wszystkie obiekty na terenie folwarku, a odbudowa trwała do 1994 roku. W 2004 roku majątek stał się własnością prywatną i służy jako gospodarstwo agroturystyczne.
Więcej informacji na stronie pałacu: http://salino.pl/
oraz LOT Kaszuby Północne: http://www.kaszubypolnocne.pl/opis-44-dworek_w_salinie.html
O KESZU
Na koordach. Aby otworzyć kesza potrzebne będzie dodatkowe narzędzie, które znajdziesz pod keszem.
Nie ma potrzeby wchodzenia na teren dworku, ale jeśli brama będzie otwarta, to nic nie stoi na przeszkodzie...
Kesz umieszczony za zgodą i wiedzą właściciela dworku. Dostępny cały rok, całą dobę. Autor zdjęć: Radosław Kamiński.