Dolina Siedmiu Młynów, niem. Siebenbachmühlental – dolina strugi Osówka w jej górnym biegu, jeden z najatrakcyjniejszych rejonów Parku Leśnego Arkońskiego w Szczecinie. Jej nazwa pochodzi od siedmiu nieczynnych obecnie młynów, których pozostałością są stawy młyńskie.
Już w średniowieczu zaczęto wykorzystywać dość szybki bieg rzeczki Osówki w celach przemysłowych. Nad jej brzegiem powstało siedem młynów wodnych oraz stawy spiętrzające wodę, które pozostały do naszych czasów. Polskie nazwy to Zazulin, Ustronie, Zacisze, Uroczysko, Nagórnik, Łomot i Wyszyna. Młyny stały się własnością miasta i zmieniły swoją funkcjonalność na turystyczno wypoczynkową na skutek rozwoju technologicznego i zastosowania elektryczności do napędzania młynów.
Od XIX wieku młyny wodne były wypierane przez młyny z napędem parowym, a następnie spalinowym i elektrycznym. Dolina Siedmiu Młynów została na przełomie XIX i XX wieku przekształcona w teren turystyczno-wypoczynkowy. W młynach Zazulin, Ustronie, Uroczysko i Zacisze utworzono restauracje, a w zabudowaniach młynów Wyszyna, Łomot i Nagórnik – domy kolonijne.
W niewielkiej odległości od stawu Nagórnik znajduje się następny młyn Łomot, leży on na pograniczu Osowa i Głębokiego. Wzmiankowany był w źródłach z 1437 r. W 1659 przyjął nazwę od nazwiska młynarza Hagena Hagenmühle. ale potocznie nadal nazywano go Klappmühle. Łomot jako młyn książęcy był wiele razy wydzierżawiany także i potem jako młyn miejski. Dopiero w XIX wieku przechodzi w ręce prywatne. W XX wieku zamieniony na kawiarnię, a w latach 30 na stanicę dla młodzieży, stąd istnieje do dziś duże boisko. Po wojnie niezagospodarowany uległ zniszczeniu. Podobno nazwa powstała od hałasu, który wytwarzał czyli klapania i łomotania.
Keszyk to mikrus w maskowaniu, schował się blisko stawu w resztkach młyna.