Według wskazówek wikipedii koncepcja założenia placu targowego przy ówczesnej południowej granicy miasta narodziła się w 1902 roku.Wynikała ona z chęci przeniesienia handlu z Górnego Rynku (dzisiejszy plac Reymonta) na nowe bardziej obszerne miejsce. Na nowy rynek przeznaczono duży plac, należący do spółki Leonhardt, Woelker i Girbardt. Przed II wojną światową plac nosił imię Leonhardta. Podczas okupacji niemieckiej - Leonhardtstrasse, zaś po odzyskaniu niepodległości w 1945 roku zmieniono nazwę na obecna.
W sierpniu 2008 roku, w związku z projektem ŁTR rozpoczęła się gruntowna przebudowa placu, zarówno w zakresie torowiska, jak i zieleni miejskiej oraz małej architektury.
Plac pełni rolę ważnego węzła komunikacji publicznej Łodzi. Niegdyś głównym przystankiem był ten położony na południowym krańcu placu, naprzeciwko domu towarowego Uniwersal. Obecnie główny przystanek położony jest wzdłuż ulicy Piotrkowskiej.
Od strony zachodniej do placu przylegają hale Rynku Górnego wraz z targowiskiem (Hala Górniak). Od południa jest ograniczony Domem Towarowym Uniwersal, który został otwarty 1967 roku i był pierwszym budynkiem w mieście mającym ruchome schody. W listopadzie 2009 roku Uniwersal został zamknięty, przeszedł trzyletnią przebudowę, celem zaadaptowania na biurowiec. Północna część placu stanowi skwer, otoczony niskim ogrodzeniem ceglanym i drzewami z parterową roślinnością w środku. W centralnym punkcie skweru usytuowano fontannę - pomnik św. Faustyny Kowalskiej. Nieopodal pomnika, na wschód, położony jest kościół parafialny pw. św.Faustyny Kowalskiej. Wschodnia granica placu to ulica Rzgowska.
Tuż za placem, na południe, położony jest park im. Legionów oraz przyległe do niego zakłady włókiennicze Arelan. Południowo - wschodni kraniec placu sąsiaduje z dawną fabryką braci Stolarów. Nieco na północ znajduje się plac Reymonta, oddzielony od placu Niepodległości kilkoma kamienicami.