Pomnik przyrody? Tym razem nie chodzi o faktycznie dodane do programu natura 2000 obiekty przyrody ożywionej i nieożywionej ale o ciekawe tereny, gdzie pomimo usytuowania w samym centrum osiedli stanowią oazy charakterystycznych dla tych terenów drzew i krzewów.
Wycinek z opisu dane twórcy małym drukiem:
"Wchodzimy na główną, asfaltową ścieżkę parku. Pierwszym naszym przystankiem jest stare drzewo – kasztanowiec o obwodzie 368 cm, którego kora łuszczy się tafelkowato. To ozdobne drzewo osiągające 25 metrów wysokości pochodzi z gór Półwyspu Bałkańskiego Kasztanowiec biały ma liście dłoniastozłożone, z 5 do 7 wydłużonych listków o długości do 25 cm. Duże pąki wydzielają lepką substancję. Białe kwiaty są zebrane w gęste, wiechowate kwiatostany. Owoc okrywa zielona, kolczasta torebka, zwykle z jednym nasieniem. Owocuje we wrześniu i październiku. Jest drzewem powszechnie sadzonym w parkach, rzadko można je spotkać dziko rosnące - nie są naszym drzewem rodzimym. Wyciąg z kasztanowców jest stosowany w homeopatii.
Kolejnym przystankiem jest, widoczne po lewej stronie, zabytkowe lapidarium. Na jego środku rośnie dąb o obwodzie 439 cm, ma grube i rozłożyste konary. Kora drzewa jest gruba, szara, głęboko, podłużnie spękana. Wygląd dwupiętrowy nadają drzewu wyrastające z pnia konary, rosnące zaledwie kilka metrów nad ziemią. Drzewo rosnące swobodnie owocuje po 40 do 50 latach, natomiast w zwartym lesie po 60 do 80. Dęby dostarczają bardzo twardego, wartościowego drewna. Robi się z niego m. in. klepkę parkietową, beczki do wina oraz meble. Kora jest wykorzystywana w homeopatii.
Lapidarium pełni funkcję podwójną: z jednej strony swoistego muzeum rzeźby nagrobnej, z drugiej – świadectwa pamięci i szacunku dla niegdysiejszych mieszkańców miasta i okolic. Prace przy tworzeniu Lapidarium rozpoczęły się na przełomie lat 1997/98. Odrestaurowano ponad 120 elementów cmentarnych z 24 przedwojennych poniemieckich cmentarzy. Uroczyste otwarcie Lapidarium nastąpiło 30 września 1998 r. Lapidarium jest to mały cmentarz poniemiecki sprzed drugiej wojny światowej. Urząd Gminy zaproponował w 1996 roku, opracowanie koncepcji utworzenia Lapidarium z jego miejscem lokalizacji i projektem urządzenia Janowi Maturze. Na przełomie 1997 i 1998 roku na terenie parku Staromiejskiego rozpoczęły się prace restauracyjne.
Dochodzimy do miejsca, w którym, po prawej stronie, widać plac zabaw. Jest on doskonałym miejscem wypoczynku dla maluchów i nie tylko. Natomiast po lewej stronie rośnie klon o obwodzie 286 cm. Roślina ta jest bardzo miododajna, kwitnie przed rozwojem liści, ma zielonkawo-żółtawą koronę. Charakterystycznym elementem do rozpoznania tego drzewa są owoce, które przykleja się do nosa, potocznie zwane „noskami”.
Idąc dalej mijamy ławki, śmietniki, lampy, a także budki dla ptaków. Zbliżamy się do rozwidlenia dróg jednak my trzymamy się ciągle głównej ścieżki. Idziemy dalej i mijamy krzewy dzikiej róży. Róża występuje w niezwykle licznych formach, jest to gatunek zbiorowy. Krzewy mają zwisające gałązki, gęsto pokryte haczykowatymi, mocnymi kolcami. Kwiaty są obupłciowe, od bladoróżowych do białych. Owoce mają barwę koralowoczerwoną, w ich wnętrzu znajduje się wiele małych, twardych, kanciastych niełupek
Naszym następnym przystankiem jest niewielkie wzniesienie. Po lewej stronie rosną robinie akacjowe. W oddali widać topolę białą, która jest jednym z nielicznych drzew w naszym klimacie, których nasiona mogą kiełkować jeszcze w tym samym sezonie wegetacyjnym. Duże liście maję długi ogonek i są głęboko klapowane. Z góry ciemnozielone i błyszczące, od spodu wybitnie srebrzyste. W jesienną porę przybierają żółtą bądź brązową barwę. Kwiatostany męskie są grube i czerwone, żeńskie natomiast cienkie i żółtozielone.
Po prawej stronie rośnie klon o obwodzie 272 cm. Są na nim druciane wzmocnienia, co świadczy o tym, że drzewo jest bardzo stare i rozrośnięte. Kierując się na wschód mijamy ogrodzony siatką „stary cmentarz”.
Na terenie parku można też spotkać wróble, sikorki, kwiczoły, a także wiewiórki."
Autorem pierwotnej wersji opisu parku powstałej w ramach projektu "Parki i ogrody oczami młodzieży" jest:
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marii Skłodowskiej - Curie
ul. Siedlecka 4
72 - 0 Police
Opiekun grupy:
Krystyna Wilińska. Autorzy opisu:uczniowie kl. V i VI, członkowie koła przyrodniczego, działającego przy szkole:
Część przyrodnicza – Natalia Nowak i Stanisław Kaniecki.
Część historyczna – Marta Kuderska i Natalia Nowak.
Informacje podstawowe – Aleksandra Kwiatkowska.Ścieżka dydaktyczna – Marta Kuderska.
Współpracujący nauczyciele:Podziękowania:Serdecznie dziękujemy:
za korektę i doradztwo merytoryczne nauczycielce informatyki p. mgr Elżbiecie Dybiżbańskiej.
za udostępnienie informacji o parku, pracownikowi Miejskiego Ośrodka Kultury, p. Janowi Matura oraz p. Wiesławowi Gaweł żródło parki.org.pl
Przy okazji można zobaczyć przygotowania do budowy stacji Kolei Metropolitarnej w Policach.
Poćwiczyć - siłownia pod chmurką niedaleko oraz plac zabaw (wiadomo teraz z powodu wirusa nieczynne)
O skrytce:
EDIT: 6 Reaktywacja skrzynki w nowym , bardziej ustronnym miejscu, tym razem na wysokości UWAGA NIE KRZYCZ!!!
Skrytka niestety już w wersji nano mikro. Mam nadzieję, że maskowanie przynajmniej Was rozśmieszy.
Jest to skrytka małej wielkości umieszczona na łonie natury z leśnym maskowaniem. W środku duplikat tematycznego logbooka i duplikaty certyfikatów pamiątkowych dla pozostałych znalazców, na pamiątkę).
BARDZO PROSZĘ O PODEJMOWANIE W DZIEŃ, CZYLI JAK JEST JASNO NA TYLE , ZE NIE TRZEBA UZYWAC DODATKOWEGO ŹRÓDŁA ŚWIATŁA!!!!!
Dojazdy:
Ze Szczecina Centrum z Placu Rodła linią 101 (przystanek Police Wojska Polskiego)
Ze Szczecina Centrum z Placu Rodła linią 107 (przystanek Mazurska i spacerek pod górkę)
Ze Szczecina Głębokiego linią 103 (przystanek Mazurska Kościół)
Ze Szczecina Głębokiego linia 106 (przystanek Police Grunwaldzka)
Samochodem zaparkujecie niedaleko Kościoła