Otwór jaskini (prawdopodobnie sztuczny) jest bardzo szeroki (do 17 m), o wysokości do 2 m.
Za otworem jaskinia rozgałęzia się na dwie części. Fragment północny stanowi nieregularną dwupoziomową salę pokrytą czarnym ilastym namuliskiem oraz gipsowym gruzem. Oba poziomy połączone są ze sobą ciasnymi przełazami.
Druga (południowa) część Jaskini Szerokiej ma charakter obszernej sali o dnie pokrytym ilastym namuliskiem.
Jaskinia występuje w obrębie gipsów szkieletowych i szablastych mioceńskiej serii osadów ewaporatowych. W części północnej widoczne są na ścianach naskorupienia wtórnych gipsów pokrytych sadzą.
Jaskinia jest wilgotna, okresowo najniższa część sali zalewana jest wodą o głębokości do 0,6 m. Rozproszone światło sięga do obu sal.
Florę reprezentują krzewy i liczne trawy rosnące w otworze jaskini. Spośród fauny napotkano liczne pająki. Zauważono również ślady pobytu lisa Vulpes vulpes (L).
Źródło: http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/754
Współrzędne wskazują wejście jaskini. Kesz w południowej komorze pod dużym głazem, po wejściu kieruj się prosto i lekko na lewo. Poinformuj kogoś gdzie wchodzisz, mimo, że to mała, stabilna dziura, to zachowaj ostrożność. Kesza podejmujesz na własne ryzyko. Jaskinia jest okresowo zalewana, więc czasem możesz się zmoczyć podejmując kesza, sprawdź poziom ewentualnej wody. Podczas zakładania wody nie było.