Kościół Świętej Rodziny w Zakopanem
Fundamenty pod ten kościół położył w 1877 ks. Józef Stolarczyk. Świątynię wznoszono powoli i mozolnie z górskiego, twardego kamienia w latach 1879–1896, dzięki ofiarności parafian i właściciela dóbr zakopiańskich hrabiego Władysława Zamoyskiego. Projekt Kościoła w stylu neoromańskim wykonał architekt Józef Pius Dziekoński. Świątynia jest dwunawową bazyliką z transeptem, wieżą z dwoma wieżyczkami schodowymi od strony zachodniej oraz trzema kaplicami. Nowy kościół parafialny pod wezwaniem Świętej Rodziny został konsekrowany 16 września 1899 przez biskupa krakowskiego Jana Puzynę.
Kościół zbudowany jest w stylu neoromańskim. Wnętrze natomiast jest mieszanką stylów neoromańskiego, stylu zakopiańskiego Stanisława Witkiewicza, oraz tzw. sposobu zakopiańskiego. Ołtarz główny jest dziełem Kazimierza Wakulskiego. Ma formę tryptyku, w którego środku znajduje się rzeźba Świętej Rodziny, a z boku tryptyku sceny Zwiastowania i Nawiedzenia św. Elżbiety. Ściany prezbiterium zdobi piękna polichromia, przedstawiająca góralską interpretację Ośmiu Błogosławieństw. Polichromię kościoła i witraże malował Janusz Kotarbiński. Jedynym elementem wykonanym całkowicie w stylu zakopiańskim jest przylegająca do świątyni kaplica św. Jana Chrzciciela.
Źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_Świętej_Rodziny_w_Zakopanem
O keszu:
Kesz zamieszkał poza ogrodzeniem kościoła(nie związany ściśle z ogrodzeniem). Mikrus położony przy ziemi.