Martin Opitz to poeta, teoretyk literatury, tłumacz i dyplomata urodzony 23 grudnia 1597 w Bolesławcu. Syn bolesławieckiego rzeźnika w swoich wierszach opiewał piękno ziemi bolesławieckiej – jego samego nazywano Łabędziem Bobru. Porównywany do Petrarki czy Kochanowskiego poeta już w wieku 20 lat napisał pracę “Aristarchus, albo o pogardzie dla języka niemieckiego”, w której wychwalał zalety mowy niemieckiej i wnosił o zastąpienie w poezji łaciny kunsztowną formą języka niemieckiego. W 1624 wydał dzieło swojego życia, którym była rozprawa pt. Buch von der Deutscher Poeterey (Księga o poetyce niemieckiej). Namawiał w niej do wykwintności języka ojczystego i zarazem do unikania makaronizmów. Był również autorem libretta pierwszej opery w języku niemieckim
Jako dyplomata Opitz służył Habsburgom, Szwedom i królowi Rzeczypospolitej Władysławowi IV Wazie, który w 1637 przyjął Opitza w poczet swych dworzan i powierzył mu stanowisko nadwornego historiografa.
Opitz zmarł podczas epidemii dżumy w 1639 w Gdańsku.
Przy ulicy Martina Opitza został odsłonięty we wrześniu 2012 roku pomnik wielkiego niemieckiego poety. Ufundował go Bogusław Nowak, właściciel Piwnicy Paryskiej oraz Papa Glinolud.
Do wyciągnięcia logbooka z pojemnika przydatnym narzędziem będzie np pęseta lub długie paznokcie :-)