Jedna z najstarszych polskich wsi. Wzmiankowana na początku XII wieku jako wieś książęca, rycerska i narodowa. W 1223 roku została nadana biskupowi Chrystianowi przez księcia Konrada I. Ponownie stała się wsią książęcą w 1260 roku, a w 1289 roku stała się wsią należącą do biskupa włocławskiego Wisława i jego następców. Arcybiskup gnieźnieński Jakub herbu Świnka 23 kwietnia 1289 roku erygował we wsi parafię, a drewniany kościół ufundował biskup Wisław. Kościół przetrwał do 1712 roku, kiedy spłonął.
W 1729 roku urodził się tutaj Feliks Turski, biskup krakowski.
Od 1797 roku wieś stała się własnością rządu zaborczego, który wydzierżawił wieś osobom prywatnym.
1 kwietnia 1921 rząd polski rozparcelował dobra czarnocińskie pozostawiając część z zabudowaniami folwarcznymi dla siebie. (źródło)
Tak bardzo z grubsza o historii miejscowości. Ale zacznijmy zwiedzanie Czarnocina od miejsca gdzie zwykle robię sobie przerwę w trasie rowerowej. Może teraz nie są to długie przerwy, ale na napicie się ciepłej herbaty i chwilę rozgrzania jak najbardziej.
Poza tym, u mnie ciąg dalszy pozbywania się zapasu maskowań.
Ubierzcie się ciepło, wsiadajcie na rowery, zabierzcie jakieś preformy na nowe kesze i zapraszam na przejażdżkę po okolicy, naprawdę warto!