Osada istniała tu prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV w. (kroniki jabłonowskie wymieniają rok 1322), choć od początku XV w. znana była pod różnymi nazwami: Miroslawe, Mirosławice, Myroslawe, Miroslawicze... Jednymi z pierwszych właścicieli Mirosławia byli Jabłonowscy herbu Zaremba. Po nich wieś należała m.in. do Przecławskich, Kierskich, a w XVIII w. do Johana E. Salonona, który sprzedał te ziemie Reglowi. Kroniki wspominają o zatargach miejscowych dziedziców z okolicznymi mieszkańcami. W 1651 r. mirosławski majątek złupili chłopi z Jabłonowa, napędzając przy okazji dziedziczce Elżbiecie Borkowskiej wielkiego strachu, a w 1691 r. na mirosławski młyn zbrojnie ruszyli mieszczanie ujscy. Długo toczyły się później procesy o odszkodowanie. Legenda głosi też, iż mieszkańcy Mirosławia byli, 25 lipca 1655 roku, świadkami przeprawy wojsk szwedzkich przez Noteć i poddania się pospolitego ruszenia szlachty wielkopolskiej. Ponoć w miejscowym pałacu doszło do krwawej bitwy między obrońcami ojczyzny, a zdrajcami i najeźdźcami. Ciała zabitych pogrzebano wokół pałacu, a na grobach posadzono drzewa. Dopiero po powstaniu wielkopolskim zaczęły osiedlać się tu polskie rodziny, dla których wykupiono poniemieckie gospodarstwa. Powstanie Wielkopolskie zapisało w Mirosławiu również swą tragiczną kartę. 7 lutego  1919 r., podczas bitwy z oddziałami Grenzschutzu, zginęło czterech powstańców; jednego z nich, rannego, bestialsko dobito uderzeniem kolby w głowę. Powstańców pochowano na miejscowym cmentarzu, na ich mogile stoi dzisiaj pomnik. Natomiast w miejscu tragicznego zdarzenia, w centrum wsi, na rozstaju dróg, ustawiono Krzyż Niepodległości z kapliczką Matki Boskiej Ostrobramskiej. Kapliczkę ufundował Józef Kucewicz, ostatni właściciel majątku, który przywędrował tu z rodziną aż z Wilna. Było to jego wotum wdzięczności za ocalenie życia w wojnie polsko - bolszewickiej. Uroczyste poświęcenie pomnika powstańców i krzyża, 15 sierpnia 1933 r., było wyjątkowym świętem wsi. Na mszy pod Krzyżem Niepodległości spotkały się m.in. oddziały Związku Powstańców i Wojaków, "Sokoła", jednostki Straży Granicznej. Wielką rolę w tamtych czasach odgrywała miejscowa szkoła, w której uczyła, znana tu i szanowana, nauczycielka Jadwiga Matejanka. Ona założyła m.in. Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej - "Młode Polki", przygotowywała przedstawienia teatralne, uroczystości wiejskie. Do dziś w ujskim kościele przechowywany jest sztandar "Młodych Polek" z Mirosławia. Istotne znaczenie miał też dom gminny. Ważnym miejscem spotkań była wówczas kuźnia - nieopodal krzyża, jak i sklep kolonialny Stanisława Henschkego. Chłopi często dyskutowali przy piwie u Bringmana...